Üç aşağı beş yukarı tanırdım Esra'yi (Yalan). Sorun sende değil bende desem 'Sen zaten baştan aşağı problemdin, ne zaman bu kadar sorun ettin' der. Benim hakkımda ne var ne yok cümle aleme yayardı. Tanıyorum malımı... "He de geç Esra."
Gözlerinden alev alev yanan kızın aksine daha rahattım. Her zamanki gibi. Dört senelik ilişki, elliden fazla seks, yirmiden fazla ayrılık. Ve yine ben...
"Batın bu kadar kolay mi?"
Evet
"Esra sen benim için kolay mi, sanıyorsun?" Sesimin durgun çıkmasını sağlanmaya çalışıyordum. Olduğu kadar. "Evet Batın, herşey senin için çok kolay."
He vallah.
"Esra ne olur daha fazla uzatmayalım. Hem ben yarın Izmir yolcusuyum. Bırak iki madeni insan gibi ayrılalım." Neyi düşünüyorsa. Derin bir nefes verdim ve kalktım ayağa.
"Bir derdin, sıkıntın falan varsa ara." Dedim yalan üstüne yalan ekledim de diyebiliriz. Ama olsun sonuçta kurtuldum.
