Gecenin Artçısı / Textin

Arkadaşlar

Selamlarrr
__________

Neredeyse iki hafta olmuştu. Ve ben Izmir'de hiç yabancılık çekmemiştim. Esra beni rahatsız etmemiş. Eski okul arkadaşlarımla görüşmemiştim.

Istanbul'u severdim. Hemde çok severdim. Orda doğdum orda büyüdüm sonuçta. Ama Izmir, Izmir çok başkaydı. Ne kadar burda kalacağımızı bilmiyorum. Umarım abimin işleri asla bitmezdi.

"Abilerin abisi be, şu taşaklara bak." Toplum içinde abimle böyle konuşmazdım. Kızardı, döverdi, söverdi ama evde istediğimi yapabilirdim.

"Ne oldu ne istiycen yine." Abimin sorusuna sırıttım. Beni bu kadar iyi tanıyor olması değerli hissettirmişti.  Küçük adımlarla salonun kapısından ayrılıp, abimin yanına oturdum.

"Abi bu gece bir arkadaşımla buluşabilir miyim?" Abim televizyondan başını kaldırdı vücudunu dikleştirip bana döndü. "Bu kadar kısa zamanda kim bu arkadaş Batın?"

Abimin şüpheci gözleri yüzümu tariyordu. Ne yani sosyal bir insan olmak suç mu?

"Abi cinayet işlemişim gibi bakma bana." Sonuçta burası bir sorgu odasu değil bir evdi. "Buraya geldiğimiz gibi beni dersaneye yazdırdın ya, onradan bir çocukla tanıştım."

'Gibi bir şey.'

"Iyi bakalım öyle olsun." Inamamişti...

"Abi istersen eve gelelim, sende görürsün hem. Içinde rahatlar." Kabul ederse boku yedin bu arada. Abim derin bir nefes aldı ve ayağa katkı.

"Ben bir karakola gidicem. Sonra sana haber veririm. Sende arkadaşına haber verirsin" abim ima dolu sözlerinin ardından hızla odasına girdi. Bir kaç dakka sonra odasından çıktı ve sonrada dış kapının sesi geldi.

"Aman be." 

Batın:
Ben gelmiyorum.

Hasan çevrimiçi

Hasan:Ne demek gelmiyorum?

Batın:
Keyfimden gelmemezlik yapmıyorum.

Hasan: Emin misin?

Batın:
Abim izin vermedi.

Hasan:Kötü olmuş :(

Batın:
Kızmadın dimi...

Hasan: Kizmadim da.

Ne biliyim?

Batın:
Hasan, soğuk davranma bana.

Hasan: Soru değil!

Batın:
Senin morelini neyin yerine getireceğini biliyorum.

Hasan: Neymiş ??

Görüntülü arama başlatıldı...

_____

Geç olsun güç olmasın....