I see red | hyunlix

⁹

Gözlerimi araladığımda kendi evimde değildim,Felix bana sarılmış uyuyordu.

Başım müthiş ağrıyordu.

Düne dair hatırladığım tek şey Felix ile olan öpüşmemizdi.

Sonrasında ne oldu hiçbir şey bilmiyordum.

Üzerimde bana oldukça bol ve uzun gelen bir tişört vardı,Felix değiştirmiş olmalıydı.

Hafifçe kıpırdandığımda Felix'in belimdeki elleri sıklaşmıştı,bedenlerimiz bir bütün gibi görünüyordu şuan.

"Günaydın." yeni uyandığı için iyice kalınlaşan sesi yüzünden yutkundum,bu adamın sesi fena etkiliyordu beni.

"Günaydın,şey uyandırdım mı ben?"

"Hayır Hyun,uyanmamız gerekiyordu zaten."

"Peki o zaman."

Yavaşça doğrulup ayağa kalktı Felix,beni de kucağına alıp banyoya götürdü.

Beni tezgaha oturtup yüzünü yıkadı ve peçete yardımı ile kurulayıp bana döndü.

"Sende elini yüzünü yıka gel."

Başımı onaylar anlamda sallayıp tezgahtan indim ve Felix'in yaptıklarının aynısını yapıp aşağı indim.

"Bu arada elbise ile rahat edemeyeceğini düşünüp kendi tişörtümü giydirdim,için rahat olsun elimden geldiğince bakmamaya çalıştım.Umarım rahatsız olmamışsındır."

"Hayır sorun yok Lix.Dediğin gibi o elbise ile rahat edemezdim zaten,teşekkürler."

"Rica ederim,kahvaltı yapalım şimdi."

Mutfağa girip bir şeyler hazırladık ve yedik,masayı da toplayıp salona geçtik.

"Dün ne olduğunu hatırlıyor musun Hyunjin?"

Beklemediğim soru yüzünden afalladım,bir kaç saniye cevap veremedim.

"S-sadece öpüştüğümüzü hatırlıyorum,sonrasında ne oldu hatırlamıyorum."

Utandığım için kızaran yanaklarımı saklamak amacıyla başımı eğip parmaklarımla oynamaya başladım.

Önce Felix'in kıkırtısını duydum,sonra da belimdeki ellerini.

Bir anda kendimi Felix'in bacakları üzerinde bulunca şaşkınca yüzüne baktım.

"Utanmamalısın çünkü..."

"Çünkü...?"

"Çünkü öpücüğün beni rahatsız etmedi,aksine hoşuma gitti."

Dudaklarım arasından şaşırdığıma dair minik bir ses çıktığında gülümsedi.

"Dudaklarının tadını sevdim Hyun."

Daha fazla utanırken başımı onun boynuna gömüp yüzümü görmesini engelledim.

Elleri yavaşça belimi okşamaya başladığında mırıldandım.

"Çok tatlısın."

"Felix s-sus..."

Felix tekrar kıkırdadı,bu kadar gülünecek ne vardı!

"Yah!Neye gülüyosun?"

"Hiiiç."

Başımı kaldırıp kucağında biraz daha ileri kaydığımda Felix seslice yutkundu.

Bu sefer gülme sırası bendeydi.

Kucağından kalkmaya çalıştığımda bunu başaramadım,çünkü Felix belimdeki elleri yardımı ile kalkmamı engelledi.

Aniden dudaklarımın üzerinde hissettiğim baskı yüzünden başta karşılık veremedim,hareketlerine yetişemiyordum!

Ellerimi boynuna dolayıp öpüşüne karşılık verdim,belimdeki elleri kalçalarıma kaydı.

Sessizce inledim ve Felix'in dudağını ısırdım,geri çekilip yüzüme baktı.Dudağı kanıyordu.

İyide o kadar sert ısırmamıştımki ben!

"Özür dilerim." diyip kanayan yeni minik bir öpücük kondurdum.

"Ben peçete getireyim." kalkacağım sırada Felix tekrar beni tuttu.

"Gerek yok,hem acımadı." başımı sallayıp onu onayladığımda tekrar dudaklarını araladı:

"Hyun,biz neyiz?"

Bunu bende merak ediyordum.

Neydik biz?

☆

~11.12.2023~

end of chapter

●
●
●

Çabuk sevgili olun 🏃🏽‍♀️🏃🏽‍♀️🏃🏽‍♀️

Öpüştüğünüze göre arkadaşsınız bence?

jsmqnqkqhakjq

Neysee sonraki bölümde görüşürüüz!!

Öpücük💋