Ümit

1BÖLÜM: KARDEŞ SEVGİSİ

Müzik isteyenler için
~Toygar ışıklı anlatamam ~

Ümit nedir? Ne kadar değerlidir? Ya ümit sevilmek için mi varolmuştur? Yoksa sevgileri tüketmek için mi? Bunu kimse bilmiyor... Peki öğrenmeye var mısınız? Ümit in hikayesini?
~Yazar~

Ben Mavi hayatımi hep oraya buraya savrularak geçirdim. Hayat benim için çok zordu. Aslında önemli olan hayatin zorluğu değildi.... Önemli olan hayata karşı noulursa olsun, gülümseye bilmekti. Ve hayat bana çok acı bir oyun oynadı... Geri dönüşü olmayan bir oyun. Benden bütün umutlarımı kopardı. Tamda o anda ümitle tanıştım... Ama korkuyordum. Ya oda beni yarı yolda bırakıp giderse diye... Ama güvenmekten başka çarem yoktu. Çünkü beni bu hayata tutunmami sağlayan en büyük varoluş sebebim canım kardeşimi kurtarmam gerekiyordu...
~MaviAydoğan~
.
.
.
.
.

(Yıllar önce Mavi'nin anlatımıyla)
Ben Mavi Aydoğan yaşım 14 ve bugün ilk defa hatta çok uzun zaman sonra içimde acıdan çok daha farklı bir his filizlendi. Yıllar önce hatta doğduğum anda aslında o filizi kalbimde çürütmüştüm ama şimdi o filiz tekrar yeşerdi. Hemde tek bir kelimeyle...
Saatler önce annemle aramda geçen şu konuşma sayesinde oldu aslında...

Mavinin annesi Kader " Mavi kızım canım kızım gel bakalım yanıma"

İlk başta çok korkmuştum. Annemi daha önce hiç böyle görmemiştim. Beni yanına çağırınca bi an dövücek sandim.Ama sonra aklıma birşey geldi. Ben niye yaşıyorum ki bi amacim yok. Ne yaparsa yapsin...

Yavaşça yanına gittim.
Kader " Gel kızım gel korkma bugün sana çok güzel bir haberimiz var."

Ne haberi diye düşünmeden edemedim. Ayaklarım benden izinsiz hareket etti. Kendimi annemin yanında buldum.

Mavi " Seni bu kadar mutlu eden şeyi göster bakalım."
Elimden geldiğince sesime korkuyu yansıtmadım.

Kader (Annem) " Mavi güzel kızım sana bir kardeş geliyor. Hemde kız"

Sonra araya babamın sesi karıştı.

Ferhat (babam) " Eee Mavi bir tepki ver kızım. Biliyorum kesinlikle şok oldun. Ama kıskançlık gibi işlere sakın girişme çünkü o ..o çok özel tatlım. Hemde çok "

Aslında o gün ne dediğini anlamamıştım...
Ama kaderimi degistiricek bu cümleyi keşke o an dikkate alsaydim....

Annemin dedikleriyle donup kalmıştım. şokla yüzüne bakıyordum. Herşeyi bekliyordum ama kardeş mi kardeş haberi beni sarmıştı.
Yavaşça yanımızda bulunan masaya tutundum.
Tüm vücudum  kriz geçirir gibi titriyordu.
Ağzımdan tek bir kelime çıktı...

Mavi " Kardeşim"

Sonrası karanlık....

Uyandığımda hastaneseydim. Kolumda sakinleştirici serum takılıydı. Annem başımda bana kızıyordu. Ama umrumda değildi. Çünkü Yıllar sonra kulaklarımda bir ses yankılandı. Kablimin sesi...Yıllar sonra ilk defa kalbimi bu kadar canlı atarken hissediyordum.Ama üzüntüden değil açıdan da değil. Mutluluktan çünkü uzun yıllar sonra beni hayata bağlıycak bir umut hayır hayır umut değil ümit ışığı bulmuştum....

Halbuki ben o gün aslında intihar edicektim. Bu evrenden kendimi sonsuza kadar silicektim... Oysa bu küçük mucize tam zamanında geldi. Hem beni hem ümitlerimi kurtardi...

HOŞGELDİN KURTARICIM . ÜMİT IŞIĞIM. HERŞEYİM. BUNDAN SONRAKİ HAYATİM. CANİM KARDEŞİM....

Aslında bu bölümü çok daha uzun yazicaktim ama madem en baştan başlıyoruz. Bende dedimki en baştan yeniden yepyeni bir sayfa da yazmak için size bu bölümü bu kadar kısa yazdım.yorummlariniz benim için çok kıymetli. Bölümü oylamayi unutmayin en kısa sürede 2 bölümle tekarar yeniden başlamış maceranın doruğunda bir şekilde görüşmek üzere...

Instagram hesabım yazar_umit46 

En yakın zamanda görüşmek üzere 🥹💙💙

Hep size ümit olucak insanlar olmasi dileğiyle...
Yazar Çiğdem Doğan