Magiërs: De legende van drie

Hoofdstuk 4. Kye

De steentje onder Kye's poten knerpten terwijl door hij een grazende kudde zebra's liep. De beesten stonden vreedzaam te grazen aan de Grote Waterplaats. De meest centrale plek van ... alle dieren van de savanne kwamen hier regelmatig grazen en drinken, het is een plek waar vrede centraal staat en roofdieren niet mogen doden. De Grote Waterplaats was niet alleen een belangrijke plek om te kunnen eten en drinken het lag in de buurt van de grens met de mensenwereld. Kye woonde met zijn familie in een zelf gegraven hol aan de oever van de Grote Waterplaats. Wanneer hij vroeg wakker was en naar buiten kwam om de opkomende ochtendzon te begroeten zag hij rekruten van het Furia-leger. Bestaande uit planten, alles en vleeseters. Die al zingend naar het front trokken. Hij voelde een zacht gekriebel dus zijn poten en hield zijn kop schuins naar beneden. Het kleine tere lichaampje van een termiet bewoog zich soepel door de haartjes op Kye's poten. De termiet was helderoranje en was redelijk opvallend tussen de zwart-witte haartjes op zijn lichaam. Kye keek toe hoe de termiet met zijn scherpe kaken een groot blad tussen de kye's haartjes uittrok en weer naar beneden liep. Wanneer de termiet eenmaal weer beneden was keek hij weer naar de zebra's voor zich. De felle middagzon brandde stralend aan de helderblauwe hemel. Een troep leeuwen zat onder een boom te snurken, een van hun welpjes maakte daar gretig gebruik van door het verse antilope-vlees op te schrokken. Het leeuwenwelpje wekte daarbij een van zijn zusjes die geeuwend op haar broer afliep. Ze mompelde iets tegen hem, waarschijnlijk om minder hard te schrokken, dacht kye. De jonge leeuwin wankelde slaperig terug naar haar moeder en drukte zich weer tegen de buik van de moeder aan. 'IHAAA' Een gil weerklonk uit de waterplas achter Kye. Geschrokken draaide hij zich om. Waterdruppels kwamen op zijn stekels terecht een deel van de drinkende dieren spurtte het water uit het land op. Hij keek naar het jankende dier in het water, het was een jonge zebra en aan zijn staart hing een mooie rode krab. Die waren hier jaren geleden eens gestrand na een veldslag tegen de mensen. De zebra zwaaide wild met zijn staart waardoor de krab moest loslaten. Een van zijn kuddegenoten kwam op het arme dier afgelopen en bracht hem veilig naar de kant. Niet lang daarna kwamen de andere dieren weer drinken en keerde de rust weer terug. Een voorval als vandaag kwam niet vaak voor maar wanneer het gebeurde was het meestal niet zo heel erg ernstig. Zoals vandaag. De zon stond bijna bovenaan de hemel en Kye dacht aan wat zijn moeder hem had gezegd: Wees rond de middag thuis! Hij keerde het meer de rug toe en vertrok. Langzaam sjokte Kye naar huis, een hol afgeschermd door wat boomstronken. Iedereen kent dit hol wel, zijn jongere broers en zussen waren ongeveer een week oud en al super energiek.

Soms wenste hij dat hij even kon verdwijnen hij had er schoon genoeg van soms. Misschien dat iedereen hem daarom zo chagrijnig vond? Enkel mam zei dat hij niet nors was maar wel een licht ochtendhumeurtje. Voor het hol liet Kye halt hij duwde de varens voorzichtig opzij en kroop het hol in. Zijn stekels schraapten langs de wanden van het hol.

'Ah, eindelijk!' hoorde hij zijn moeder roepen. Ze kwam op hem afgerend. 'Kan jij je broertjes even rustig houden? Mona is daarnet ziek geworden en ik wil wat kruiden gaan zoeken voor haar' 'Zal ik doen' Beloofde Kye. Eenmaal buiten gehoorsafstand slaakte hij een diepe zucht en sjokte naar de nesten. In een hoek van de ruimte trof hij zijn zus Mona aan in een warm nest van varens. Haar borst ging vluchtig op en neer en af en toe trilden haar zachte stekels. Hij schrok op door een zacht plof tegen zijn buikt. 'Hé! Uitkijken waar je loopt' piepte mokka. 'Zou ik dat niet tegen jou moeten zeggen?' bromde Kye 'haal je broer even voor me en zeg hem dat jullie stil moeten zijn.' Mokka knikte en liep naar zijn broer. 'Marik!' riep hij 'Kye zegt dat we luid mogen zijn en niet hoeven te komen!' 'Wauw, normaal moeten we stil zijn en luistere-' 'Dat mogen jullie niet jongens en jullie moeten inderdaad stil zijn en luisteren naar wat ik nu te zeggen heb.' onderbrak hij hen. 'Jullie zus Mona is ziek en als we willen dat ze weer beter word moeten we haar rust gunnen' 'maar...' mompelde Marik 'Nee, geen gemaar' zei Kye streng 'jullie mogen wel een rustig spel spelen zoals verstoppertje. Maar kom voorlopig niet in haar buurt' Hij draaide zich om en liep naar Mona naast haar lag een in water gesopt hoopje mos dat Kye in zijn bek nam en voor haar mond legde. 'Je moet drinken.' mompelde hij. 

Dit is het einde van hoofdstuk 4 laat weten wat jullie ervan vonden en dan kan het binnenkort verbeteren want ik ben nog niet helemaal tevreden!