Geçmişten Gelen|Minsung (+18)

❄️19❄️

Minho'nun arkasından koşarken onun koşmadığını,sadece yürüdüğünü anladım.

"Minho dur artık!" Diye bağırmamla ben de durdum,o da durdu.Adımları bana doğru döndüğünde kurumuş göz yaşları gözüküyordu.Onun yanına hızla gittim ve sıkıca sarıldım.Tek yapabileceğim şey buydu.O da kollarını belimde birleştirdi.
Kendimi geri çektim.

"Ağlama" dedim ve elimle gözyaşlarını sildim.Yüzüne daha fazla yaklaşarak
Üst dudağını dudaklarımın arasına aldım ve yavaşça birleştirdim.

"Ben burdayım" dedim. "Hâlâ buradayım"

Gözlerini kapatarak tekrar sarıldı.Bende karşılık verdim.Elini tuttum ve eve yürümeye başladım.Asıl konuşma orada gerçekleşecekti.

Kapıyı açıp eve geçtiğim an şoka uğramıştı.Tüm ev darma dağın olmuştu.

Minho'ya baktım,kaşları çatıktı.

Dudaklarımın arasından küçük bir çığlık çıktı.Minho elimi tutunca kağıt yere düştü.Telefonumu çıkarıp Yeji'yi aradım.

Üçüncü çalışın da açıldı.

"Alo!Yeji! Hemen eve gelmeli-"

"Biz de sizi bekliyorduk."

Arkamdan gelen ses ile irkildim...