Geçmişten Gelen|Minsung (+18)

❄️18❄️

Yutkundum.
Bir kez daha.
Ve bir kez daha...

O günler tekrar gözümün önüne geldi.
5.Sınıftık sanırım.Çocuktuk ama seviyorduk.Gideceğinden bir hafta önce beni sevdiğini söylemişti.Ben de onu seviyordum aslında.Gideceği gün yağmur yağıyordu ve bunu umursamadan ıslak salıncaklar da sallanmıştık.Sonra ise o bilekliği vermiştim...

"G-güzelmiş" dedim titreyen sesle.

Şuan bunu söyleyemezdim.Hatta bir süre onu göremezdim bile.

"Ben Changbin'in yanına gideceğim."

Dedim.Dudağını hafifçe öpüp kalktım.

★★

"Hoş geldin küçüğüm" dedi.İçeri girdim."Hoş buldum"

Kollarımı açıp girmesini bekledim.O da kollarını açtı ve sıkıca sarıldık.Buna ihtiyacımız vardı.

Salonda ki geniş koltuğa kendimi bıraktım.

"Şey" dedim.

"Ahaaa" dedi Changbin."Yine ne oldu"

"Hani küçükken bir tane çocuk vardı ya onunda adı Minho'ydu."

"Eee" dedi.Titrek bir sesle cevap verdim.

"O Minho,bu Minho"

Changbin birden ayağa kalktı."Ne!"

"Vallaha.Gel otur,anlatayım"

Baştan sona her şeyi anlattım.

"Yanlız bunu ona söylemelisin" dedi.Haklıydı.Söylemeliydim.

**

"Alo?"

"Alo Minho.Evin önünde beni bekle.Bir yerlere gidelim" dedim.

"Ta-tamam" dedi ve Telefonu kapattım.Elbette onu o parka götürecektim.

Evin önüne vardığım da beni görüp yanıma geldi.Yanağımdan öpüp elimi tuttu.

"Nereye gidiyoruz?" Dedi.

"Parka" dedim.Elbette o parka olduğunu söylemedim ve o da anlamamıştı.

"Tamam o zaman"

El ele parka doğru yürümeye başladık...

Parkın tam önüne geldiğimiz de
Minho bir kaç saniye durdu.Sonra
İse sessiz bir şekilde yürümeye devam ettik.Salıncakların önünde durduk.Bilerek o gün oturduğum salıncağa oturdum.Minho dudakları hafif aralıklı bir şekilde durdu.Sonra ise belli etmeye çalışmadan yanımda ki salıncağa oturdu.Yavaşça sallanmaya başladık.

"Minho" dedim.Vakiti gelmişti.

"Ha?" Dedi.

"Han..." Dedim.Yüzüme aniden baktı.

"Han Jisung.Han Jisung benim"

Durdu.
Bana baktı.

"Se-sensin" dedi.O da anlamıştı.Salıncaktan inip aniden koşmaya başladı.

"Minho dur!"