Uzun bir aradan sonra bplüm geldi. Bugüne kadar bölüm bekleyen herkesi çok çok öpüyorum. Taslaktaki bölümü düzenledim tam istediğim gibi oldu. Arabistana gideceğimiz dönemin bölümüydü bu ama o zaman içime sinmemişti pek. öptüm hepiniz tek tek.
iyi okumalarr.
Eva gergince gözlerini etrafta gezdirdi. Salona ölüm sessizliği çökmüştü resmen. İrfan ve diğer futbolcular sahada dökemediği sinirini şimdide dökemiyordu çünki Can ve Hera salonda uyuyakalmıştı.
"Şimdi ne yapacağız?" Sebastianın sorusuyla Eva gözünü etrfta gezdirdi. Herkes kendi içinde cevap vermeye çalışıyordu soruya.
" 'Ne yapacağız mı?' İstersen Ali başkana söyleyelim maça çıkmak istemediğimizi, korktuğumuzu iletsin yetkililere hükmen mağlup sayılalım he Sebastian?" Eva Sebastiana çıkışan ve sinirli bakışları ile çoçuğa sorusunu sorgulatan yanındaki Dušana baktı.
Şaşrmıştı, herkes şaşırmıştı.
"Tamam Fred en önemli parçamız bizim bunu anlıyorum herkes gibi" Dušan ayağa kalkıp konuşmasına öyle devam ettiğinde gözleri Fredi buldu. Geldiğinden beri üzüntüden hiç birşey söylemeyen Fred Dušanın söylediği şeyden sonra buruk bir gülümseme ile ona baş sallamıştı.
"Her futbolcunun başına gelebilecek demiyorum çünki bariz bir planlı iş bu ama değinmek istediğim ve bizim odaklanmamız gereken konu bu değil. Bunu başkanımız ve yönetim halledecek ama bizim odaklanmamız gereken konu çok başka aynı zaman çok yakında" Dušan sesinin kısık çıkmasına dikkat ediyordu. Aynı zaman bütün takım arkadaşlarının yanına gidip destek olurcasına omuzlarını sıvazlıyordu.
"Fred kırmızı aldı belki biz yaptığımız planda biraz değişiklik yapacağız belki de çok az süre kala çalışmalarımızı ikiye katlıyıcaz ama bu önümüzdeki günlerde bizim kazanmamız gereken bir derbi olduğu gerçeğini değiştirmiyor" Gözlerini bir bir herkesin üstünde gezdirdikten sonra yine konuşmasına devam etti.
"Unutmayın biz Fenerbahçeyiz o sahaya çıktığınızda milyonların desteğinizi kalbinizde hissedeceksiniz ve bu destekle çalışmayı devam ettirmenizi istiyorum. Dış etkenleri takmayın. Onlarla savaşmaya çalışmayın biz en iyimizi sahaya koyalım ve mücadaleden bir an bile düşmeyelim. Zaten sonunda hem sahadakileri hem de sahadan kenardakıları yeneceğiz. Kaptanı da bana katılıyor umarım?" Sözü Edine devr ettiğinde yeniden kendi yerine geçtiği sırada Gözde Evanın kulağına eğildi
"Kocanla gurur duy bence" Eva şaşkınlıkla açılan gözleri ile Gözde kıkırdamış ve kenara çekilmişti. Eva içinden Gözdeye tamda Dušan yeniden yerine geçeceği sırada böyle bir ima yaparak onun zihnini yine böyle şeylerle doldurduğu için sitemler ediyordu. Eski yerine geçen Dušan Gözde ile Eva arasında fısır fısır bir şeyler konuşub, o geldiği an susmaları şübhelenmişti. Gözde ise kesinleşen biletler için bavul hazırlamaya gitti.
"Ne konuşuyordunuz fısır fısır? Dedikodumumu yapıyordunuz yoksa?" Eva dediği şeyin gerçek olmasını bir kenara fırlatıp dediği şeye yüzünü buruşturdu
"Tekrarlıyorum Dušan Ego Tadić her konuda sen olamazsın" Eva Dušanın peşini bırakmayacağını bildiği için bavulumu hazırlıyıcam bahanesi ile yukarıya çıktı.
(...)
Her kes Evanın evinde buluştuğu için şuan Gözde, Sera ve Amra Evanın Arabistana 2 günlük götüreceği kıyafetleri tartışıyordu ve bunu çok ciddi bir şekilde yaptıkları için kapıda onları izleyen adamları fark etmiyordular.
"Ya kızım bunu Arabistanın neresinde giyeceksin? Bence sarı olan daha güzel onu götür hem bende de aynısından var birlikte giyeriz" Gözde Evaya kaş göz yaptığında Amra ve Sera arasında kısa bakışma geçti.
