Giriş

68 7 11
                                    

Arkadaşlarım ile oturmuş yeni kitabım ve yapılan yorumları okuyordum. Yorumlarda çok beğeni almış bir yorum vardı. Otuz binden fazla beğeni almış bir de.

'Aşk kadını yazarım her daldan yazdı. Bir de şöyle bize askeri kurgu patlatsan ekşın lazım.' yazıyordu. Bu olayın üstünden tam iki yıl geçmişti. O gece hiç uyumamış küçük bir araştırma yapmıştım. Bu küçük araştırma büyük kapsamlı araştırmayla döndü.

Platform üzerinde yayımladığım kitaplara bile bölüm yazmıyor ve atmıyordum. Resmen kendimi eve kapatmıştım. Rütbeler hangisi en yüksek hangi birim ne yapar? Niçin asker olmuşlar derken. Gerçek hayata ki emekli askerlerin hayatlarını okumaya ve izlemeye başladım.

Operasyonda ne gibi şeyler olduğuna dair, mimiklerini ve diksiyonlarına dikkat ediyordum izlediklerimin bazıların yüzü gözükmüyor sesleri ile insanı hayran bırakıyordu. Aldığım notların yanına hangi birlik olduklarını yazdım. Sonra harp okulları hakkında bilgiler öğrendim ve onca birim arasında bordo berelileri seçtim. Tabii bir yanım komando da kalmadı değil. Hele ki piyade komandolar. Bu kitap bittikten sonra sıra sizde. Önümde duran araştırma defterini kapatıp karakter defterini aldım.

Her bir karakteri kafamda oluşturdum. Nasıl kişilik özellikleri olacak, geçmişleri, aileleri, sırlar bunun gibi bir çok özellik ekledim. Tim bitmişti sıra dış görünüşler de. Hepsinin dış görünüşünü yazıp karakteristik özelliği yazdım. Sıra baş kız karakter mesleği ne olsun?

Gözüm kitaplığın yanında ki ödüllere kaydı. Başarılı bir yazar ve bordo bereli bir askerin aşkı iki zıt karakterler ve geçmişin onları bir araya getirip hayatın oyunu onları ayırmıştı ama yıllar sonra geri karşılaşacaktı. Kadın karakterle ilgili her şeyi yazdım ve benim için başlıyacak olan yolculuğa adım attım. İlk bölümün başlığını yazdım.

'Geçmişinden Kurtuluş'

Benim elimde büyümüş erkek karakter. Yok gerçekten benim elimde büyüdü çünkü annesinin adı benim adım. İçimde ki annelik hisleri uyanmıştı. Neden daha evlenmedim diye okurlarım sorar. Yazdığım karakterlerin her biri kusursuz seviyor. Ne zaman sevgilim olsa yazarlık meslek mi, buna mı kitap diyorsun diyorlar. O yüzden hepsini direk kapı dışarı ediyorum. Tabii son sevgilim yazdığım erkek karakteri çok övdüğümü ve ayrılmak istediği mi söyledi. Siz ne anlarsınız aşktan hödükler. Bölümün son kısmı yazar ve asker bey tanışıyorlar ve son cümleyi yazıp dıştan okudum.

'Yüzbaşı Otay Yiğit.'

Ah be otay kafamdaki kurduğumdan daha iyi oldun. Seni yerler otay, seni ham yapar benim okuyucularım. İlk önce tabii ben ham yaparım.

İmkanı Olmayan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin