güz yağmur'um

on beş

samet
çok aşıktım ben sana

öyle aşıktım ki değil yanımda olman aklıma geldiğinde bile nefesim kesilirdi

kalbime bir ağrı saplanırdı

kendimden geçerdim seni düşünürken

gerçi aklımdan çıktığın var mıydı sorsana
yazıyor...

yağmur
samet

samet saat sabah 4'e geliyor

ne anlatıyorsun

samet
sana olan aşkımı anlatıyorum
görüldü

yağmur
sarhoş musun

samet
cesaretimi toplamak için içtim yalnızca

yağmur
biraz fazla kaçırmışsın gibi görünüyor

samet
elimin telefona gittiği ve sana mesaj atamadığı her an bir şişe devirdim

içimdekileri dökeceğim

büyük ihtimalle bunları hatırlamayacağım yarın

o yüzden biraz rahatlamak istiyorum

yağmur
peki

kır kalbimi yine

alıştım artık
görüldü

samet
özür dilerim

seni kırdığım ve kırmak için çabaladığım her an için özür dilerim

kalbinin kırıkları kalbime batıyor yağmur

senin acılarını da ben taşıyorum

ama sana gelemiyorum

senden gidemediğim gibi sana da bir türlü gelemiyorum

hazmedemiyorum onunla gözlerimin içine baka baka evlenmiş olmanı

nasıl yaptın

nasıl yapabildin

beni hiç düşünmedin mi

bizi düşünmedin mi

bu kadar kolay mıydı her şey

ben sürekli sana seninle kurduğum evlilik hayallerimi anlatırken sen nasıl o hayallerimi bir başkasıyla yaşadın

yakıştıramıyorum sana bunu

ben konduramıyorum

benim yağmur'um yapmaz

benim yağmur'um gerekirse kendisini kırar üzer ama yine de beni üzmez

benim yağmur'um benim tüm sırlarımı saklar

onlara canıymış gibi sahip çıkar

basit bir şeymiş gibi başkasının ağzında sakız olmasına müsaade etmez
yazıyor...

yağmur
bir dakika

samet yazma dur

senin sırların mı

neyden bahsediyorsun sen?

samet
bir de bilmiyormuş gibi konuşuyorsun

yalan söylemeyi sevmezdin sen

şimdi neden cümlelerine inanmak bu kadar zor

benim yağmur'uma ne yaptın

yağmur
samet