Suçumu Örtsene (BTSxSKZ)

1. Bölüm

"Güney Kore'nin en ünlü suç çetesi Kurşun Geçirmez İzciler hapisten kaçtı! Ancak en başarılı polis grubu Sokak Çocukları onların peşinde..."

Hoseok sinirinin bozulduğunu belli edercesine oflayıp televizyonu kapattı.

Hoseok: Şu polisler yok mu ya. Sokak Çocukları'nı takmışlar hemen peşimize.

Seokjin: Sokak çocuklarını mı?

Hoseok: Bürodaki şu en iyi polis grubu diye anılanlar var ya hyung.

Seokjin: Heee, bildiğimiz sokak çocukları sandım ben de. bunu söyledikten sonra sesli güldü

Hapisten kaçtıktan sonra direkt olarak Sokak Çocukları'nın bile bilmediği bu eve gelmişlerdi. Gizli ve daha önceden yedek ev olarak kullandıkları için rahat olmuştu.

Jungkook: Yalnız yine yakalanırsak ne olacak?

Namjoon: Yakalanmayacağımız için bu konuda endişelenmene gerek yok.

Yatak odasından çıkıp bunları söyledi Namjoon. Eve geldiklerinden beri yatak odasında tek başına düşünüyordu.

Taehyung: Peki bu kadar emin olmanı sağlayan ne? Bangchan'a mı güveniyorsun?

Namjoon: Kim bilir? bunu dedikten sonra gülümsedi ve koltuğa, Seokjin'in yanına oturdu

Taehyung: Peki sence bu sefer de affedecek mi seni?

Yoongi: mırıldanır gibi güldü Bang kıyamaz ona. O yüzden bu kadar rahat.

Jungkook: Yakalanmayacağız mı diyorsunuz yani?

Taehyung: Namjoon öyle diyor.

Namjoon: Ya güvensenize oğlum bana. Yakalanmayacağız bu sefer.

Jimin: Öf hiç umurumda değil şu an, hapisten çıktık ya gerisi önemli değil benim için.

Yoongi: Önemli olan ne var biliyor musun? Bangtan geri dönüyor bebeğim!

Yoongi bunu söyledikten sonra Jungkook ve Jimin sevinçle el çırpmaya başladılar. Hoseok ıslık çaldı.

***

Bang, sıkıntılı olduğu her hâlinden belli bir tavırla dosyaları kontrol ediyordu. Changbin, Hyunjin'in gazabından kaçmak için markete gitmişti. Hyunjin öfkeyle kapıyı tekmeleyip ofise girdi.

Hyunjin: Amına koyayım böyle işin! Nedir bu Bangtan'dan çektiğimiz!

Minho, kahvesini sehpaya koyup Hyunjin'e baktı.

Minho: Bangtan'dan söz ediyoruz. Onlar varken bizim derdimiz biter mi?

Hyunjin: Sikeyim hepsini!

Felix: Aşkım tamam sakin, yakalayacağız onları.

Hyunjin, Felix'i duyunca bir nebze de olsa sakinleşmişti. Bang, dosyaları önündeki masaya bırakıp Seungmin'e döndü.

Bang: Changbin'e yazdın mı, Seungmin?

Seungmin: Yazdım ama dönmedi.

Bang: Jeongin?

Jeongin: Ben de bir kaç kere aradım ama açmadı.

Changbin'in telefonunu sessize alması grup tarafından bilinen bir alışkanlığıydı, yine de bu biraz endişelendiriciydi. Bang, telefonunu çıkarıp Changbin'i aradı, telefon iki-üç kere çaldı ama cevap gelmedi.

Jisung: Telefonu sessizdeyse bile titreşimi duyması lazım. Başına bir şey mi geldi acaba?

Bang gözlerinde derin bakışlarla arkadaşlarına döndü.

Bang: Changbin, telefonu ancak ne zaman açmaz?

Ofise sessizlik çöktü. Cevabı herkes biliyordu...

Eveeet, bir arkadaşımın isteği üzerine böyle bir fic de yazmaya karar verdim.

Bu kitap beni zorlayacakmış gibime geliyor...

İyi günler dilerim!~