-16-

464 29 13
                                    

Açıkçası Hwang gibi bir odunun beni direkt öpmesini beklemiyordum.

Yine de güzeldi.

Onun beni öptüğü saniyeler, belki bir dakika kadar, kendimi bir tüy gibi hissettim. Hayatımda bir kaç kere öpüşmüştüm -gurur duymuyorum- fakat hepsinde ağır bir çanta gibi hissetmiştim doğrusu. Onun beni tutku ve hafif sert biçimde öptüğü süre boyunca onunla sevgili olup olamayacağımı düşündüm. Beni sevdiğini açıkça belli ediyordu, ancak ya benimle dalga geçerse?

Benden ayrılıp gözlerimin dibine baktı.
Dengesiz bir tahterevalliyim sanırım. Sırf bakışları için kendimi feda edebilirim, ancak yine de içimde ki o lanet ses bu ilişkinin başıma bir dert çıkaracağını söylüyor. Düşünmem lazım.

Ayağa kalkıp kapıya yöneldim, adımı söyledi. Ona doğru döndüğümde yüzünde bir hayal kırıklığı olduğunu gördüm.

Hyunjin: Hiç bir şey söylemeyecek misin? Tek bir kelime bile mi?

Durdum. Tekrar yanına oturdum, gözlerine bir süre daha baktım.

Hyunjin: Ne düşünüyorsun?

So-ya: Sana güvendiğimden emin değilim.

İşte şimdi gerçekten elinden oyuncağını almışım gibi bakıyordu bana. Pişman oldum, güvensizlik ciddi bir sorundu ve bunu hemen dile getirmemeliydim.

Hyunjin: Neden?

So-ya: Beni gerçekten seviyor musun?

Dipdibeydik zaten, dudağıma bu sefer kısa süreli bir buse kondurdu.

Hyunjin: Gerçekten emin değilsen evet demek zorunda değilsin, yanlış anlama ama daha önce hiç reddedilmedim. Çoğu kız yanlızca dış görünüşüme ve davranışlarıma kapılıp gitti. Kimse iç dünyamı sorgulamadı, bir tek kimse bile. Sen farklısın Soomin. Sana düşünmen için süre tanıyabilirim. Bu sana olan sevgimi ya da güvenimi azaltmaz.

Gözlerine minnetar ve teşekkür eder bir biçimde baktım.

So-ya: Seni seviyorum Hyunjin. Bunu bilde sonra çocuklarımıza anneniz beni başta sevmiyordu deme.

Yüzü aydınlandı, ben bile kurduğum bu cümle karşısında şaşırmıştım.

Çocuk mu?

Odadan çıktım ve kendimi mutfakta buldum. Bir bardak su doldurduktan sonra yatak odasına geçtim. Yatağa oturdum, suyumu yudumladım.

Ben naz yapan biri değildim. Neden şimdi Hyunjin'i sevmeme rağmen bekliyorum ki? Sevgili olmamamız için hiç bir neden yok.

So-ya: Hwang~

Suyumu yanda ki sehpanın üzerine bıraktım.

Hemen gelmişti yanıma, yataktaki boş tarafa geçti.

Hyunjin: Seni dinliyorum.

So-ya: Çok uzun konuşmam gerekiyor gibi hissettim. Olsun, tek soracağım şu;
Sevgilim olmak ister misin?

Hyunjin: Bunu benim sormam gerekiyordu. Neyse, isterim Mingi. Hem merak etme, çocuklarımıza senin hakkında kötü bir şey söylemem.

Daha yakınıma sokuldu, önce yanağıma sonra ise dudağıma buseler kondurdu. Karşılık verdim. İşte şimdi gerçekten öpüşüyorduk.

~



Stray Kids/ Hyunjin İle Hayal Et Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin