Stray Kids/ Hyunjin İle Hayal Et

-20-

Aslında bu başlarda olan notları pek sevmem ama bir yazardan bahsedeceğim size. hyunlixir1 adlı yazarın hikayelerini çok seviyorum fakat kesinlikle emeğinin karşılığını alamadığını da düşünüyorum. Tek bir tık basıp, bir baksanız benim için olur mu? Şimdi hikayeye geçebilirsiniz.

Beraber bir kafede oturuyorduk. Jisung, Felix, Hyunjin ve ben. Jisung'un ısrarı ile yemek yiyorduk ve aynı zamanda da bu yıl başımıza gelenlerden bahsediyorduk. Çok garip değil mi? Hwang Hyunjin bir süre önce beni bir yerlere sıkıştırmaya çalışıyor, kopya istiyordu. Şimdi kesinlikle tüm hayatımı ona adayabilirdim. Bundan lise de olsam bile emindim.

Felix: Sizce liseyi bitirip üniversiteye giderken de bu kadar iyi anlaşır mıyız? Bu soru günlerdir içimi kemiriyor.

Jisung: Bilemiyorum belki ben sizi bırakıp gidebilirim.

Jisung'a gözlerimi doldurarak baktığımda Hyunjin beni kendine çekti ve göğsüne yasladı.

Hyunjin: Üzme lan sevgilimi şerefsiz herif.

Sevgilim lafı onun dolgun dudaklarına ne kadar da yakışıyordu. Hele de benden bahsederken bir başkaydı.

So-ya: Bana güleceksiniz belki ama ben bütün hayatım boyunca bağlı olacağımıza inanıyorum. Planlarım arasında Hyunjin ile evlenmek var zaten. Ama o ne düşünür bilmiyorum.

Hyunjin elleri ile beni tutarak gözlerine bakmamı sağladı, ciddi misin der gibi bakıyordu. Başımı salladım.

Jisung: Bir evlilik teklifi mi?

Kahkaha atarak ona saçmalamamasını öğütledim.

Hyunjin: Evlilik teklifini ben edeceğim Han Jisung.

Felix: Sen ondan pek emin olma bence Hwang Hyunjin.

Şimdi hepimiz gülüyorduk. Şaka olmayan şeylere gülmek mantıklı mıydı? Peki bu bir şaka mıydı?

7 Yıl Sonra

3. Şahıs Anlatımı

Hwang Hyunjin, çalıştığı holdingden izin almayı çok zor başarmıştı. Uzun süredir birlikte ilişki yaşadığı Soomin ile birlikte bir yemeğe çıkmayı planlıyordu. Bu yüzden de akşam evde bir telaş vardı. Hyunjin pahalı bir restoranda rezervasyon yaptırmıştı ve şık giyinmek istiyorlardı. Soomin siyah, ince askılı dizinden bir karış yüksekte bir mini elbise giymişti. Altına önü açık kırmızı topuklu ayakkabılar çanta olarak ise yine kırmızı bir çanta tercih etmişti. Saçlarını açıp maşa ile şekil vermiş ve yüzüne de hoşz nude bir makyaj yapmıştı. Rujunu soluk kırmızı tercih etti ve halka küpelerini de taktı. Kim Soomin hazırdı.

Hwang Hyunjin, ne giyse yakışan bir insan ancak bu gece daha özel olmak istediği için gri bir takım elbise ve siyah kravat takmıştı. Saçlarını yaklaşık dört ay önce kahverengiye boyatmıştı ve bu ona çok yakışıyordu. Oda kulağına siyah minik bir küpe taktı ve spor ayakkabılarını giydi. Hwang Hyunjin de hazırdı.

Hyunjin Soomin'i gördüğünde bir ıslık çaldı ve "Ne bu güzellik? Ama başka insanlar sana bakar, kıskanırım ben..."

Soomin ise Hyunjin'in yanına gidip yanağına küçük bir öpücük kondurmuştu. Başını onun göğsüne yasladı ve "O zaman başka insanların bana bakmasına izin verme sevgilim." dedi. Hyunjin ise saate bakıp geç kalmak üzere olduklarını hatırlattı. 

Otoparka inip arabalarına bindiler. Restoran deniz kıyısında idi, bu mekan onların bildiği ve sık sık tercih ettiği bir yer değildi. Buna rağmen bu güzel günde çok tavsiye edilen bu yere gitmeye karar vermişlerdi. Bu kararda Hyunjin'in payı büyüktü.

-

Hyunjin Soomin'in omuzlarındaki paltoyu alıp sandalyeye asmıştı. İki kişilik masada karşılıklı oturdular ve yemek ile içki siparişi vermek için garsonu çağırdılar.

"Ne arzu edersiniz efendim?"

Hyunjin nazikçe konuşma sırasını Soomin'e vererek ona baktı. Soomin onun bu centilmenliğine gülümsedi ve  "Özel soslu pirzola sipariş etmek istiyorum. İçki olarak şarap lütfen."

Sıra ona gelince Hyunjin de konuştu "Fesleğenli Somon rica ediyorum. İçki aynı, bir de salata istiyoruz." Garson gülümsedi ve yanlarından ayrıldı. Soomin "Manzara olağanüstü." Hyunjin yine iltifat göndermede gecikmedi.
"Senin kadar değil bebeğim." Soomin kahkaha atarak ona öpücük yolladı. Sonra nedense eski günleri konuşmaya başladılar. Jisung yurtdışında çok büyük bir mühendis olup adını bütün dünyaya duyurmuştu. Felix ise yüksek lisans yapıyordu ve nişanlanmıştı. Soomin arada bir ona atıfta bulunup kendilerinin yedi yıldır evlenemediğini söyler dururdu.

Yemekleri geldi ve sohbet ederek yemeye başladılar. Güneş batmıştı. Bu beraber batırdıkları sayısız güneşten biriydi. Nice güneşler daha batırmak istiyorlardı.

Şaraplar azalıp, yemekler bittiğinde Hyunjin diliyle dudaklarını ıslattı ve kızın gözlerine dikti gözlerini. Onun o tebessümünü yıllarca görse bıkmazdı.

Daha fazla dayanamadı ve cebinden siyah bir kutu çıkarıp masanın ortasına bıraktı. Soomin meraklı gözlerle bir Hyunjin'e bir de kutuya bakıyordu.

"Kim Soomin Yangi. Seni yedi yıldır tanıyorum. Daha uzun süre yanında olmak ve iyice tanımak istiyorum da. Uzuuun lafın kısası, Kim olan soyadını Hwang ile değiştirmeye var mısın?"

Hyunjin masanın üzerindeki kutuyu açtı ve kutunun içindeki tek taşı Soomin'e gösterdi.

"Ne?" Soomin'in ağzından çıkan tek kelime bu olmuştu.

Hyunjin biraz bozulmasına rağmen ses tonunu yüksek tuttu.

"Hwang Soomin Yangi Olmak ister misin?"

Soomin'in gözlerinden birer damla yaş düştü. Titreyen elleriyle,

"Evet! Evet Hyunjin yüzlerce kez evet!"

Soomin ayağa kalkıp Hyunjin'e sarılmış, dudaklarını birleştirmişti. Hyunjin bunun çok daha fazlasını istiyordu.

Hyunjin yüzüğü Soomin'in parmağına taktı.

İkisi de kocaman gülümsüyordu.

"Benimle bir ömür uğraşmaya hazır mısın karıcığım?"

Soomin zevkle kahkaha attı.

"Birkaç ömrüm olsa hepsini seninle uğraşarak geçirmek isterdim kocacığım."

Bu gece, geçirdikleri bütün gecelerden farklı olmuştu. Hwang Hyunjin sözünü tutmuştu.
Son

-

Bitti. Bu hikaye de son buldu. Ben şimdi bunu nasıl yollayacağım? Başladığım ilk hikayelerden biri ve ben bu hikayeye bayılıyorum. Bitirmek zor geliyor 😭😭😭

Neyse ben arada özel bölüm atar dengelerim😻😻

Bu hikayeden son kez seviliyorsunuz <3