D

39 7 0
                                    

Sınavlar yaklaşmıştı ve ben daha fazla ders çalışmaya başladım sonuçta okul birincisiyim ve güçlüyüm kimseden geriye kalamazdım asla olmayacak kariyerim için çabalamıyorum olacağım karaktere bürünmeye, alışmaya çalışıyorum bu benim için zordu özellikle kriz geçiren biriyseniz yalnız kalmak çok tehlikelidir

Ben öleceğim için kimseye ihtiyaç duymuyorum ama krizler beni fazla zorluyor biri bunu öğrenirse eline bir koz geçmiş olur ve beni o naktadan vurabilir gerçi elimden geldiğince kendimi durdurmaya çalışıyorum ama pek fayda etmiyor

Bu yüzden olabildiğince evde kalmaya çalışıyorum bazense canım istediği için çıkıyorum

Gezmek gerçekten güzeldi önceki hayatımda bunu çok yapmıştım ama şimdi bunu yapamam ama çok sevdiğim bir yer var bu yüzden hazırlandım ve anahtarı alıp evden çıktım tabii ki de kapıyı kilitlemiştim gideceğim yer aslında abartılacak bir yer değildi sadece okyanusu rahatça görebileceğiniz gün batımında da sizi büyüleyebilecek bir uçurumdu evet ben orayı çok seviyorum çünkü çok rahatlatıcı

Motoruma binip yola koyuldum biraz uzaktı ama o manzara için değerdi eğer ölmek istersem burada ölmeyi çok isterdim! Şimdi fark ettim ben son zamanlarda gerçekten ölümle ilgili şeyler düşünüyordum neden böyle davranmaya başladım bilmiyorum belki psikolojim bozulmuştur ya da sınırıma ulaşıyorum bilmiyorum ve bu bilinmezlik bana kafayı yedirecekti

Sonunda huzur alanıma gelmiştim ama geldiğim gibi gitmek istedim sebebi ise karşımda toman bölük kaptanları ve lideri duruyordu motorun sesini duymuş olmalılar ki hemen bana baktılar ben de onlara bakıyordum konuşmaya mitsuya başladı sanırım bu sessizlik canını sıkmıştı

Mitsuya: sen kimsin?

Take: hangaki takemichi sizi biliyorum tanıtmanıza gerek yok.

Dedi evet onları biliyordum ama ünlü oldukları için değil önceki hayatımda onlarla olduğum için biliyordum ama onlara bunu elbette söyleyemezdim

Take: neden buradasınız sizin toplanma anlanınız yok muydu?

Chifuyu: gezerken burayı bulduk çok güzel bir yer bu yüzden burada durmaya karar verdik bu seni ilgilendirir mi peki? Hayır, peki sen neden burdasın

Take: burası benim huzur alanım ve sizi burda görmek istemiyorum lütfen bir daha buraya gelmeyin

Mikey: burası sana ait bir yer değil istediğimiz gibi gelebiliriz.

Take: burayı ben sizden önce buldum bu yüzden rica ederim bir daha buraya gelmeyin

Baji: sen kim olduğunu sanıyorsun da bize karşı çıkıyorsun

Dedi ve biraz şaşırdım doğrusu beni hiç mi duymamışlardı

Take: beni hiç duymamışım mıydınız gerçekten?

Draken: hayır sen kimsin ki

Ben hem şaşırmıştım hem de bu bana komik gelmişti bu yüzden den kahkaha atmaya başladım onlarda şaşırmıştı tabii beni görseler bile sürekli somurtuyordum beni hiç kimse gülerken pek göremezdi ama ben gardımı bir anlık indirimiş bulundum

Take: pardon bu bana komik geldiği için güldüm yoksa gerçekten komik değil

Mikey: tekrar soruyorum sen kimsin

Take: şöyle söyleyeyim acımasız okul birincisi, kiyomasayı adam eden kişi, hatta toman dan birkaç kişiyi daha adam ettim diyelim. Ama cidden beni hiç tanımadınız mı?

Chifuyu: oha! Sen o muydun özür dilerim seni duydum ama hiç görmedim

Take: sorun değil

Dedikten sonra yavaşça uçurumun ucuna doğru yürüdüm

Toman: hey! Dur ne yapıyorsun sen

Take: merak etmeyin atlamayacağım ama eğer ölmek isteseydim burda ölmek isterdim okyanusu beni yavaşça içine çekmesi çok hoş olurdu

Herkes yine şaşırdı ama bu sefer haklılardı bu kadar sert olarak bildikleri birinin bu kadar sakin ve garip olabileceğine inanamıyorlardı

Mikey: neden ölmek isteyesin ki?

Take: ölmek için sebep çok fazla mesela ezik biriysen zorbalanmaktan bıkıp ölmeyi tercih edebilirsin ya da birçok kişinin sana canavarmışsın gibi bakmalarından rahatsız olup ölmeyi tercih edebilirsin ama ben bundan şikayetçi değilim ne de olsa zamanı gelince herkes ölür

Chifuyu: sen daha çocuksun sana kim canavar der ki

Take: sen ciddi misin çoğu kişi benden öyle bahseder hiç mi duymadınız

Baji: ben duydum ama ben seni yetişkin sanmıştım

Take: her neyse bir daha görüşmeyelim

Dedim ve motoruma binip geri döndüm. Eve gelmiştim tam içeri girecekken içimde bir sinir hissettim bu demek ki kriz geçirecektim hızlıca anahtarı aramaya başladım ama yoktu bulamadım oysa hiç çıkarmadığıma eminim buna ek olarak ta izleniyordum kim olduğunu bilmiyorum ama beni takip etmişti eğer şimdi kriz geçirirsem bunu herkese söyleyebilirdi

VazgeçişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin