Canım yanıyordu bugüne kadar biraz da olsa krizlerimle başa çıkabiliyordum ya da onları bastırabiliyordum ama bu sondu artık sinirlendiğimde birine ya da kendime zarar verecektim bu çok açıktı
Okulu bırakmalıydım ve artık yapacaklarıma odaklanmalıydım ve bir de beni takip eden şu kişi var onun varlığı da canımı sıkıyor şu an kriz geçiriyordum kontrol ben de değildi
Gözüm karamıştı ve hiçbir şey görmüyordum, bağırmaya, çığlık atmaya başladım tırnaklarımla derimi kazıyordum fazla kan vardı ama bu umrumda değil bir an önce sakinleşmeliydim
Ağlamam yavaşça durmuştu ve derimi kazımayı bıraktım görüşüm de yavaş olsa da düzelmişti eğer o sırada yanımda birisi olsaydı büyük ihtimalle onu öldürmeye çalışırdım bundan adım kadar eminim
Bileğim ve boynun kanıyordu ilk önce kanamayı durdurmalıydım ilk önce banyoya gidip kanayan yerlere su tuttum gerçi boynuma pek gelmemişti ama olsun sonra ise dolaptan ilk yardım kitini alıp salona gittim kiti masanın üzerine koydum ve gereken şeyleri çıkarıp bileklerimi ve boynumu sargı beziyle sardım
Nedenini bilmiyorum ama sargı bezleri hoşuma gitmişti
Kanattığım yerler biraz acıyordu ama daha sonra alışmıştım bu yüzden pek sorun değildi
Beni takip eden kişi hala buralardaydı ne yapacağımı bilmiyordum bu yüzden sinirleniyordum.Benim bir arkadaşım yoktu olsa bile beni sever miydi ondan bile emin değildim eğer eski ben olsaydım severlerdi ancak kriz geçiren, sert ve kaba birini kim sever ki
Kaç yıl oldu?Ben bu hale geleli kaç yıl oldu? Bilmiyorum ve emin değilim peki, ölmek istiyor muyum? Evet, bu acının bir an önce dinmesini istiyorum. Birine derdimi anlatmayalı, içimi dökmeyeli kaç yıl oldu? Ben, neden buradayım? ben neden böyleyim? neden değişmeye karar verdim? neden kriz geçiriyorum?
Bunların çoğu benim seçimimdi evet ama kriz geçirmek benim seçimim değildi ki, bunu ben istemedim bu benim travmam dı. Bunu hastaneye giderek çözemezdim bana ilaç verirler geri postalardı. Benim bu konuda yapabileceğim tek şey kendimi olabildiğince sakin tutmak olurdu ancak bu biraz zordu çünkü ben durduk yere bile sinirlenebilirdim, kendimi tutmak benim için çok zor.
Krizim geçmişti kendimi toparlamıştım. Bir an ne kadar zarar verdiğimi görmek için eve baktığımda bir sürü eşyanın kırık olduğunu, duvarların yumruk atılarak çatladığını, pencerelerin de kırık olması bir de benim kendime verdiğim zararla birlikte çok kötü bir durumda olduğumu anlamak pek zor değildi. Ama ben bunları yaptıysam eğer yanımda biri olsaydı onu öldürürdüm.
Bir an için kendimi berbat hissettim ancak sonrasında derin bir nefes aldım ve kendimi biraz olsun motive ettim.Ha! bu arada bu evde benim zaten banka da param var bu paraları teyzem göderiyor bu yüzden sorun yoktu ancak evin toplanması gerekiyordu ve bu tek kişi için fazlasıyla zordu gerçi zaten ev bunun için di kriz geçireceğimi anladığım an buraya gelirdim ve sakinleşir giderdim şimdi de öyle olacaktı burayı terk edip gidecektim ve bir daha kriz geçireceğimde gelecektim.
Evden çıkmıştım ben hala takip ediliyordum adamda nasıl bir sabır varsa artık bitmek tükenmek bilmiyor. Şahsen ben olsaydım bırakır giderdim niye uğraşayım ki
_____________________
Okuyorsanız oy atar mısınız
