PLANLANMŞ İNTİKAM

Bölüm 12

Heloooo arkadaşlar kitap ile ilgili fikrinizi yorumlara yazarmısınız , kitap ile ilgili düşüncelerinizi merak ediyorum çünkü iyi okumalarrr❣️🌸
 

               Kimseyi kırmayayım diyorum,bir de ben paramparçayım..

         İlhan Berk

__________________________________

Derler ki babalar kızlarının kahramanı dır kızları her yaralandığın da babaları acıyan yaralarını Sarar. Keşke dünyadaki bütün babalar böyle olsaydı ama Küçük kızın ki tam tersi olmuştu küçük kızın babası onun kahramanı değil celladı olmuştu yere düştüğünde yaralarını sarmak yerine tekrar düşürürdü yere..

Bazen hayatta o kadar da şanslı olmazsın, Küçük kızın bu hayattaki en büyük şanssızlığı babasıydı..

__________________________________

Gelen silah seslerinden dolayı kadınlar çığlık çığlığa kendilerini kurşunlardan korumaya çalışıyordu herkes de aynı şekilde kendilerini korumaya çalışıyordu. Ben ve Mert ise sakin sakin yerimizde oturuyorduk hiçbir şey olmamış gibi ,hatta Mert etrafında yani kurşunları umursamayıp yemeğine devam ediyordu, cidden bazen bunun yemek aşkını anlayamıyorum amk kurşun yağmuruna tutulmuşuz bu hala karnını düşünüyor Allah'ım sen bana sabır ver, haklıyım ama değil mi ya?? Onu boş verip bir süre sonra silah sesleri kesilmişti etrafıma baktığımda duvarlarda bir sürü delik olduğunu gördüm az önce kaçışan insanlar yavaşça yerinden çıkıp bize yani Mert ve bana şaşkın şaşkın bakmaya başladı etraftaki sessizliği Bozan şey de merdivenlerden inen Karan beyin sesi olmuştu indiğinde gözlerini hepimizde gezdirip kısa süreliğine hasar tespiti yaptı gözleri bana değdiğinde vücuduma değil de sadece gözlerime baktı ben de aynı şekilde bir süre sonra dedesine bakıp konuştu

"Ne oluyor dede burada? o silah sesleri de neydi kim böyle bir şeye cesaret edebilir?"

dedi. dedesi de onu onaylar bir şekilde sadece başını salladı sonra Mustafa Bey'in gözleri bana değdi anlamaya çalışır bir ifade ile yüzüme baktı o konuşmadan hemen sözü aldım

" Böyle bir şey yapacaklarından haberim vardı akıllarınca onları rencide ettiğimiz için ders vermeye çalışıyorlar."

Karan öfkeyle bir kaç adım bana yaklaştığında ben de oturduğum yerden yavaşça kalktım ve onun karşısında dikildim

"He yani bunların hepsinden haberim vardı değil mi ?"

"Evet doğru anlamışsın Tebrikler"

" Kızım şaka mısın ya sen böyle bir şey olacağından haberin var ama sen bize söyleme gereğinde bulunmuyorsun öylemi?"

Biraz nefes alıp tam konuşacakken sözümü kesti

"Ya birine bir şey olsaydı bunun hesabını nasıl verecektin ha"

Gözlerini kapatıp derin derin nefes aldı sanırım bu yaptığı sakinleşmek içindi. Bense hala bana sesini yükseltmiş olmasının şokundaydım o kimdi ki bana sesini yükseltiyordu he kimdi.
Tekrar sözümü kesmemesi için ben hemen sözü aldım

" Anlama kıtlığın mı var. Sağır misin yoksa. Sana diyorum ki böyle bir şey yapacaklarını biliyordum-"

" Biliyordun he, ya diyorum ki ya birine bir şey olsaydı, neden bir şey söylemedim bize, ortak değilmiyiz neden bize bir şey söylemeyip kendi başına iş yapıyosun lan neden?"

O na daha fazla yaklaşıp parmaklarımı salayarak

" Bir daha bana sesini yükseltirsen yemin ederim kim olduğunu umursamam! Bu bir ikincisi, evet haberim vardı ve sizin için bütün önlemleri aldım, ve gelelim üçüncüsü ne karan, benim ortağım sen değilsin, benim ortağım deden. Anladın mı? Demek ki neymiş dinlemeden saydirmicakmışız değilmi?"