Doğduğumuz an ağlayarak doğarız sanki dünyanın ne kadar kötü bir yer olduğunu bilir gibi içimiz çıkana kadar ağlarız.
Sonra annemizi görür sakinleştiriz huzur buluruz ilk kucaklaşmada bizi dünya dan korusun diye sığınırız ona
İlk ruhumuzu bize fısıldadıkları zaman hakikati görür ,duyarız olacakları bilmiş oluruz hepimizde sus izi vardır kiminde daha baskın kimin de az ama vardır .
Biz insanoğlu hakikati bilenleriz ama hakikat saklı kalması gerekir evren de her şeyin bi zamanı vardır zamandan önce olmaz.
Ya olursa ya olduysa gökyüzünde işler farklı işlediyse kimse bilmiyorsa o bile bunu bilmiyorsa ta ki bugüne kadar .
🎇🎇🎇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünün Sessiz Çığlıkları
FantasyBen gökyüzüdüm herkesten uzak yapayalnız unutulmuş minik kız çocuğu kimsenin bilmek istemediği koca gökyüzü. Çığlıklarımı bir tek ben duydum kurtaran olmadı beni, tam tersi beni karadeliğin içine attılar bıraktılar orda kasevtiyle baş başa kaldı...
