İyileştir Beni | MİNSUNG

HAN JİSUNG

Minho'nun yanından ayrıldıktan yarım saat sonra odada uyuya kalmıştım. Gözlerimi yavaşça açtım ve etrafıma baktım. Yanımda sadece Felix vardı ve o da uyuyordu.

Yataktan kalktım ve bir süre odayı izledim.

Felix'e yaklaştım ve koluna yavaşca dokundum.

Hj: Felix.

Kolunu biraz sendeledim ve tekrar adını söyledim.

Hj: Felix kalksana.

Felix korkmuş gözlerle uyandı ve beni görünce rahatladı.

F: Uyanmışsın...

Kafamı gülerek salladım.

Felix ani bir duygu değişimiyle ayağa kalktı ve heyecanla elimi tuttu.

F: Unutmuşum! Han kalk çabuk Minho'nun yanına gitmemiz gerek!

Korkulu gözlerle baktım. Birşey mi olmuştu? MİNHO'YA BİRŞEY Mİ OLMUŞTU?

Hj: NE OLDU?!

Hızlıca ayağa kalktım ve koşarak Minho'nun olduğu ameliyathanenin kapısına ulaştım.

Kapı açık olmadığı için Felix'e döndüm. Felix'in arkamdan birşeyler dediğini kapıda fark ettim. Algılarım kapanmıştı.

Felix nefes nefese konuştu.

F: M-Minho orada değil.

Hj: Ne?

Orada değilse neredeydi?

Felix soluklanmaya çalışıyordu.

Felix'e yaklaştım.

Hj: Minho nerede Felix.

Felix nefesini düzenledi ve konuşmaya başladı.

F: Minho gözlerini açtı Han.

Şaşkınlıkla ağzımı ellerimle kapattım. Uyanmıştı, MİNHO UYANMIŞTI!!

Hj: NEREDE?!!

F: Gel.

Felix beni bir odaya götürüyordu. Ulaştığımızda Hyunjin'leri gülüşürken gördüm.

Koşarak onlara ulaştım.

Hj: Neden buradasınız? Minho uyanmış yanında olmamız gerek.

H: Birazdan camı açacaklar onu bekliyoruz.

Hj: Ne gerçekten görebilecek miyiz??

Hyunjin gülümsedi ve elimi tuttu.

H: Evet, görebileceğiz.

Gülümsedim ve Hyunjin'in yanına oturdum.

Heyecandan tırnaklarımla uğraşıyordum.

Düşüncelere dalmıştım ta ki kolumda bir el hissedene kadar.

F: Açılıyor.

Gözlerim açılan perdenin ardına kaydı.

Camın önünde heyecanla Minho'yu bekliyorduk.

Cam açıldığında oturmuş pozisyonda, yorgunluktan göz altları morarmış bir Minho vardı. Yakışıklılığından hiçbir şey eksilmemişti.

Gözlerini gözlerimden ayırmadı, gözlerim gözlerinden ayrılmadı. Birbirimize ihtiyacımız vardı sanki.

Hafifçe gülümsedim, hafifçe gülümsedi.

Gözlerini benden ayırdı ve diğerlerine baktı.

Yanımızdan geçen bir hemşire gördüm ve ona doğru yöneldim.