Nasa sulok ako ng room namin, umiiyak. Sinamantala ko lang to dahil alam kong matagal pa klase namin, pero pumasok na ako dahil gusto kong mapagisa.
Hindi ko kasi alam kong itatago ko pa ito, dahil wala naman akong karapatan mag selos dahil kaibigan lang ako.
Yun yung masakit doon eh, kahit anong gawin mo hindi magbabago tingin niya sayo, kaibigan parin.
"Ang tanga-tanga ko. Baket ko ba kasi hinayaan na mainlove ako sayo." nakatakip yung buhok ko sa mukha ko para pag may pumasok hindi halata na umiiyak ako.
"Are you okay?" biglang may nagsalita. Bigla ko tuloy pinunasan yung luha ko. Mamaya mahalata ng kung sino man to.
Pag-angat ko nakita ko siya, kaya mas lalong gumulo ang isipan ko. Baket ikaw pa.
"Are you okay?" Inulit niya yung tanong niya.
"Umm, Yes!" I answered.
"Are you crying?" tanong niya.
"Ah, napuwing lang ako. I'm okay!" sagot ko.
Then lumapit siya sakin at unti unti niyang nilapit yung labi niya sa noo ko, at hinalikan niya ito.
Then he hug me. And I hug him back.
Pero sa mga nangyayaring ganito, hanggang kaibigan parin eh. Kaya ganun kasakit mainlove dahil pwedeng iwan kalang niya at hayaang mawala na parang bula.

BINABASA MO ANG
Falling In Love With My Bestfriend
Dla nastolatkówWhat if you accidentally fall in love with your bestfriend? Are you going to tell the truth or are you going to keep it to your self?