9.Bölüm:Hastane🩸

12 5 0
                                    

Şarkı:line~lzzamuzzic

Hellooğğğğ

Yine bennnm
Aşşşşırı iyi bir bölüm ile burdayıııım

"Bir insana deli gibi davranırsanız dediğiniz gibi deli olur."

Adımı duyunca arkamı döndüm.

"Siz gidin ben geliyorum." Arde'nin yanına gittim.

"Siz içeriye geçin ben geleceğim."

"Ne oldu?"

"Neden? Adal neden?" anlamayarak kaşlarımı çattım. "Her şey yolun da giderken neden bir an da gidiyorsun?"

"Arden hiçbir şey yolunda gitmiyor. Ayrıca bilmediğin o kadar şey var ki."

"Anlat Adal. Bileyim."

"Hangi birini anlatayım sana? Abinin annemi ve babamı öldürmesi çalışmasını anlatayım mı? Ya da gine abinin çocuğumu öldürmesi? Seç beğen al."

"Ne? Adal ne saçmalıyorsun?"

"Arde ,Oğuz. Oğuz sandığın gibi birisi değil o benim ailemi elimden aldı. Annem ve babam onun yüzünden aylarca hastane de yattı. Ben onun yüzünden çocuğumu ve kocamı kaybettim. Abin manyağın teki senin."

"Adal cidden bula bula bu yalanı mı buldun? Oğuz abim böyle bir şey yapmaz. Hem yaptıysa neden yıllarca bu evde kaldın? Neden onunla yakınlaştın?"

"Ne yalanı Arden? Aldığı ailemin cezasını çekmesi gerekiyor Arden."

"Tamam Adal. Ne diyeyim? Gitmek istiyorsan gitmelisin. Seni kalman için zorlayamam ama bil ki kalmanı isterim."

"Bekle Arden, bekle. Bir gün kaçtığım bu evden seni almaya geleceğim. Ama beklemelisin." Arde kollarını açtığın da ona sıkıca sarıldım.

"Geleceksin."

"Geleceğim. Ne hâlde olursam olayım bir gün gelip, alacağım seni." ondan uzaklaşıp, dışarıya çıktım.

"İyisin değil mi?"

"İyiyim. Hadi adamlar ağaç oldu meyve verecekler yakın da."

✈️🇺🇸🕠

Gözüme gözüme giren güneşle uyandım. Tanımadığım bir oda da yumuşacık bir yatakta yatıyordum. Annemin evin de olmalıydık.

Ayağa kalkıp, telefonumu aramaya başladım.

"Nerede ya bu?"

"Ha buldum." koltuk yastıklarının arasındaki telefonumu elime aldım. Saat sabahın 6'siydi.

"Kaç saattir uyuyorum lan ben? Ya bir dakika ben nasıl bulacağım annemleri koskocaman evde."telefonumu elime alıp, Orkun'u aradım.

"Alo, Ade ne oldu?" uykusundan uyandırmıştım yanlışlıkla.

"Iı şey beni gelip, alsan ben kaybolurum çünkü."

"Bekle 5,10 dakika. Geliyorum." telefonu kapatıp, banyoya ilerledim.

Üzerimde lacivert, üzerinde kahverengi ayıcıklar olan bir pijama vardı.

Tekrardan odaya geçip, yatağa uzandım.

"Ade."

"Şükür geldin."

"Hadi annem aşağı da bizi bekliyor."

"Ee benim kıyafetim yok. Pijamayla mı ineceğim?"

"Biz bizeyiz Ade ne olacak. İnelim hadi."

"Bu kadar büyük bir yerde biz bize olmamış mümkün değil ama neyse. Gidelim açım çünkü."bilmem kaçıncı kattan en alt kata indik.

KİŞİLİKSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin