SIRLARIN FISILTISI

4.BÖLÜM

Dosyayı kapatıp yeni bir dosya açacakken pembe dosyanın arkasına not edilen yazı içinde bulunduğu durumun sadece bir ilaç sektörü işi olmadığının diğer bir kanıtıydı.

...

Dosyadaki yazılar, resimler, evini basan adamlar, hayatı boyunca filmlerde gördüğü aksiyon, şimdi karşımda olması garipti. Hayatımın ne filmlerdeki kadar klişe nede aksiyonlu olmasını istemezdim. Normal sıradan bir hayat sadece bu, düşüncelerimi bölen elimden kayıp yere tok bir sesle düşen dosya oldu. Hızlıca kaldırıp küçük valize koydum. Bu dosyadan ancak bana bu kadar bilgi çıkıyordu. Ölmüş bir insanla konuşamayacağına göre, diğer dosyaları ve ipuçları üzerinde durmalıyım. Bunu neden yapıyorum bilmiyorum, belki benim hayatımın sonuna kadar yetirebilecek kadar param var, elimde ama hayatım boyunca bu sırrın içimi kemirmesi korkunçtu. Valizi kucağıma çekip, içindeki not kâğıdını bulmak için karıştırdım. Kırmızı beyaz kuruşmuş hatta yırtılmış kâğıdı, elimle birada olsa düzeltip, kâğıdın üzerine yavaşça göz gezdirdim. Belki bu bana daha fazla acı vermekten başka bir şey olmadı. Kâğıtta yazılan yazıların saçmalığına mı ağlamalıyım, yoksa annemin veya notu yazan artık kimse bu bile muamma, buradan ne çıkarmamı nereye gitmemi istediği ile ilgili hiçbir fikrim yoktu mırıldanarak, tekrar okudum.

Her sırtını sıvazlayanı dost sanma belki bıçaklayacak yer arıyordur.

Annem neden böyle bir not yazsın ona zarar verenleri bildiği halde neden ölümü beklesin söz açıktı en yakınından vurulmuş annem.

Annem sosyal bir kadın olmasına rağmen çevresinin az tutanlardadır, en çok güvendiklerinden sıralamaya başladım

Ben

Nalân Hanım ve Kenan Bey

...

Sıralama uzun sürer ama benim aklımdaki durak belirlenmişti bile, annemin meslektaşı ve yakın arkadaşı olan Nalân ve Kenan sıradaki yerimdi.

Valizden bir miktar para alıp pantolon cebime koydum. Dosyaları ağaç evde bulunan bir sandığın arkasına saklayıp önünü tozlanmış oyuncaklarla kapladım. Elimdeki valizle gitmek garip olabilirdi. Bu işte parmağı olsa da olmasa da bendeki farklılığı sezip annemin cinayetini çözmeme izin vermez diler. Küçüklüğümden beri Nalân Hanım ve Kenan Bey'i tanırdım annemin üniversite arkadaşlarıymış. Zamanında annem yurt dışına çıkınca bağları kopmuştu. Ama geri geldiğimizde beklediğimizden daha iyi karşılandığımızı hatırlıyorum. Nalân hanımın her gelişimde yaptığı kurabiyeleri ve kendine has paskalya çörekleriyle, küçükken neredeyse her gün oradaydım. Şimdi oraya gitme amacım beni utandırıyordu. Onlara belli ederdim, onlardan şüphelendiğimi sanıp, onca yıl bana yaptığı yardımları yüzsüzlükte bir numara olarak ellerinde patlayacaktım.

Ağaç evin merdivenlerini yavaşça inip, elimdeki yaraların kendini belli etmesini az da olsa engellemiş oldum. Ormanı bir yarım saat de geçtikten sonra hipodrom koşu yoluna çıktım. Atların yarış için, götürülmesi benim avantajım oldu. Hipodromda kimsenin bulunmamasından dolayı geçiş bölümünün üstünden atlatıp, caddeye çıktım. Önüme gelen ilk taksiye el kaldırıp evin adresini verdim. Başımı koltuğa dayayıp gözlerimi yumdum. Belki bir rüyadaydım. Belki okuduğum kitabın etkisindeydim. Belkiler kafamı ağrıtmaya başlamıştı bile. Geldiğimi taksicinin sesiyle fark ettim. Taksi ücretini ödeyip karşıma çıkan zeytin kent sitesi ile birazdan belki hayatımın dönüm noktasına ulaşacaktım.