Teacher's Fans | minsung

XXXVI.

{Han Jisung}

Öpüşmemizi yarıda kesip konuşmaya başlamıştım.

"Sevgilim"

Minho hala anın etkisinden çıkamamış büyülenmiş gibi bana bakıyordu. Haline gülüp tekrar seslendim.

"Sevgilim?"

"Çok güzelsin"

"Evet bunu bin kere söyledin"

"Bin bir olsun"

"Olsun olsun"

"Ne diyecektin?"

"Şey diyecektim ya" diyerek kucağında kıpırdanmıştım.

"Ney?"

"Senin çavuş ne durumda?"

"Uçuşa geçmedi"

"Geçer mi?"

"Biraz daha hareket edersen evet"

"Tamam o zaman yeter bu kadar"

"HAYIR" diyerek kucağından inmeye çalışan beni tekrar kucağına çekmişti.

"Senin çavuşunla uğraşamam hayır!"

"Şaka yaptım ya bir şey yapmayacak çavuşum söz verdi" dediklerine kahkaha atmıştım.

"Ne kadar akıllı bir çavuş"

"Öyledir benimki ama seninki pek öyle durmuyor bebeğim"

İkimizinde bakışları aynı yöne çevrilmişti.

"LAN!" diyerek Minho'ya bakmıştım. O kahkahalara boğuluyordu.

"Ya gülme Minho!"

"Bana diyene bak sıçıcam" demiş ve kendini döverek gülmeye başlamıştı.

Beklemediği anda yerimde zıplamış ve dikkatinin bana dönmesini sağlamıştım.

"Ah Jisung!"

"Noldu lan yarram gülüyordun"

"Ama komikti"

"Değildi. Ben sana güldüm mü?"

"Evet"

"Doğru güldüm"

Minho tekrar gülmeye başlamıştı. Bende sinirli bakışlarımı ona gönderiyorum.

"Ben gidiyorum ya"

"Nereye?"

"İşimi halledip geleyim"

"Ben burda dururken mi?"

"Evet, gülmeyecektin bana"

"Ya Jisung"

Onu duymazdan gelerek banyoya girmiş ve kapıyı kilitlemiştim. Elbette Minho dururken kendim halletmeyecektim. Minho kapının önüne gelmiş açmam için yalvarıyordu.

"Sevgilim ya"

"Ne var Minho yalnız bıraksana ya"

"Ya ben burda dururken ne yapıyorsun"

"Git ya"

"Gitmeyeceğim aç"

"Hayır, ben hallederim"

"Halledemezsin aç"

"Yo"

"Jisung"

"Efendim"

"Aç"

"Hayır"

"Sevgilim aç yardım ederim ben sana"