{Han Jisung}
Minho'yla dudaklarımızı ayırmış ve konuşmaya başlamıştım.
“Yeter hadi yemek yapacağız”
“Ya Jisung” diyerek mızmızlanmaya başlamıştı.
“Hadi Minho hadi”
“Bir kere daha nolur?”
“Hayır sonra bırakmıyorsun”
“Valla bırakacağım ya”
“Hayır dedim hadi”
“Tamam” demiş ve somurtarak iş yapmaya başlamıştı.
Onun bu çocuksu hallerini çok seviyordum. Gözüme çok tatlı geliyordu.
(Gonul isterdi ki Jisung seme olsun ama degil arkadassaklar)
Sessizce Minho'nun arkasına gidip kollarımı beline bağladım.
“Minho?”
“Noldu?”
“Bana bi bak bakiyim”
“Neden?”
“Bak bi”
“İşim var”
“Ha tamam o zaman bende bir öpücük verecektim zaten çok bir şey değil”
Cümlemi bitirmemle bana dönmesi bir olmuştu. Onu görmüyor gibi yaparak önümdeki kapta hamur yapmaya başlamıştım.
“Ne? Öpücük mü?”
“Hm hm” (hı hı anlamında)
“Olur”
“Kaçırdın fırsatı”
“Ya Jisung ama be-” beklemediği anda arkamı dönüp dudaklarına yapışmıştım.
Gülümsemiş ve bana karşılık vermeye başlamıştı. Ellerini belime sıkıca sarıp sanki mümkünmüş gibi beni kendine çekti. Bende boynuna doladığım kollarımla onu kendime daha çok yaklaştırıyordum.
Birkaç dakika sonra dudaklarımızı ayırıp konuşmaya başlamıştım.
“Yeterli mi?”
“Keşke seni sabaha kadar öpebilsem”
“Keşke sevgilim!”
“İstiyorsun yani?” diyerek beni kendine çekmişti.
“Çok”
“Güzel o zaman hadi pizza yapalım”
“Ne alaka ya bende öpeceksin sandım”
“i like to surprise darling!”
“Hm ondan”
“Sen ne anlarsın ingilizceden”
“Sen ne anlarsın edebiyattan”
“Harbi ama edebiyatı nasıl sevip, bunu meslek olarak yapabilirsin ki aşırı sıkıcı değil mi?”
Pizza yaparken bir yandan da sohbet ediyorduk.
“Valla kişiye göre değişir ben hep edebiyatı çok sevmişimdir”
“İngilizce dururken neden edebiyat seçersin ki”
“İnglizceyi asla yapmazdım”
“Kolay ya”
“Aynen aynen”
“Edebiyata göre kolay”
“Evet ama edebiyat adamdır”
“Iy ben edebiyatı hep 50yle geçerdim”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teacher's Fans | minsung
Fiksi PenggemarEdebiyat öğretmeni Minho ve İngilizce öğretmeni Jisung öğrencilerinin onlara çizdikleri fanartlardan bihaberdi...