7.BÖLÜM

62.8K 910 27
                                    

SONUNDA BİTTİ UZUN bir bölüm yazmaya çalıştım . Günler GEÇTİKÇE hikayeme açıklık kazandiriyorum . Sizlere SONSUZ TESEKKUR ederim. 40 vote 'de yeni bölüm gelir .



Yattığım yerden hafif gerinerek kaltim . saat kaçtı ? Ayaklarımı yataktan sarkitip sesiz adımlarla yürümeye başladım .
Karnimin gurultusu ne kadar aciktigimi gösteriyordu acaba mutfağa gidip biraz atistirsam kizarmiydi yok canım bu kadarda gaddar değildir. umarım adimlarimi mutfağa yonelttigimde bu sefer korkum açlığımi bastırıyordu önüme leziz görünen makarnami yemeye başladım gercekten güzel yapmıştım annemden bana kalan tek şey zaten bu. Tabakları bulaşık makinesine yerleştirdim . Aklıma dank eden düşünceyle kapıya kostum lanet olsun kitliydi . Tabi kitli olcakti . Nerdeydi ? Evin içinde olabilir mi olsaydı kesin yanımda biterdi gözüme çarpan el işlemeli vazoyu elime aldım sınırımi çıkararak yere firlattim bu vazo bile benden daha kiymetlidir . Madem beni eve kitliyordu o zaman sonuçlarına katlanacakti . Elime ne geçiyorsa kırdım döktüm herşey dakikalar içinde olmuştu toplaması eminim saatler alırdı yüzüme gulumsememi yerleştirip merdivenleri çıkmaya başladım . Yatağa kendimi attigimda uyku yine beni esir aldı .

Güneş ışıkları kapalı göz kapaklarimi yakiyordu adeta . Burnuma dolan bu mest edici kokuda neydi ve en önemlisi belimdeki eller , BELİMDEKİ ELLER Mİ ?
attığım ciglikla kulaklarının agridigina yemin edebilirim yorganı kendimi korumak istercesine üstüme tuttum zira karşımdaki adamın sadece baxstr vardı . Cigligimla gözlerini aralayıp kalın kaslarını kaldırdı ani bir haraketle beni altına aldı " Bırak beni be adam ne istiyorsun " ellerimi yumruk yapıp göğsüne vurmaya başladım yumruklarimdan hoşnut olmuscasina gülümsedi ve bana o muhteşem gamzelerini sundu aman allahım sen benim aklıma mukayet ol ! Kalbime zincire vur, vur ki bu adama gönlümü kaptirmim . Daha fazla kendisini yaklastirarak kokusunu hissettirdi dudaklarını yanagima surttu kalbim hızlandı , sanki imkanı varmış gibi . Dudakları kulak mememi dişleri arasına büyük bir NEFES verdim dışarıya verdim . " Hazırlanalim kucugum yoksa okula geç kalacağız " okul ahh . Yataktan kalkınca " Babam ? Ona ne oldu " diye sordum . Önünü dönünce. hiç sormasa miydim diye dusundum . Alnında atan damar sinirlendigine işaretti . Büyük adımlarla yanıma geldiğinde çenemi elleriyle sıkarak konuşmaya başladı . " O sikik herifi neden merak ediyorsun hala " canımın açısına aldırmayarak " sensin sikik herifi , babam benim Ailem elbetteki merak edicem " ona söylediğim hakeretle ellerini sikilastirdi ahh gozlerimden bir yaş aktı hickiriklara bogulmam an meselesiydi .

"SEnin ailende , arkadaşın da benim artık bunu kafana kazı küçüğüm "

ellerini çektiğinde kapıyı çarpıp gitti . Arkasından " Hasta herif " diye bağırdım kapı ani sekilde açıldığında bana ters ters bakıp

" Kıyafetlerin dolapta " dedi başımı usulca salladim kısa bir süre daha yatakta OTURUP dolaba ilerledim kapağı acmamla agizm karış karış açıldı oha bu ne lan çeşit çeşit elbise ,pantolan , ne istersem mağaza gibiydi askilikta okul kıyafetlerini görünce üzerime geçirdim saclarimi salik bıraktıktan sonra asigiya inmeye başladım . Burayı ben bu hale getirmedim dimi herşey birbirine girmişti. Cam kırıkları , yastıklar gözlerim portlemis etrafı suzerken koluma dokunmasiyla geri adim attım . Kafasıyla gidelim işareti verdi . O önde ben arkadan üzerinde pahalı bir takım elbise ceketini eline almış arabaya doğru ilerliyordu üstündeki gömlek bile kaslarını saklayamiyordu her adim attığında omzu kasiliyordu ve bu görüntü gerçekten ağız sulandiriciydi . Her ne olursa olsun yinede nefret ediyordu emreden . Onu izlemekten ne ara arabaya geldigimizi anlayamadım . Tüm yol boyunca ikimizden de tik cikmammisti sanki oyun oynuyorduk o bana bakınca ben kafamı, ben ona bakınca o a pardon benim aksime daha incelercesine bakıyordu . Okulun az ilersinde durdu benim inem için . Aslında işime gelmişti sonuçta o benim ogretmenimdi . Sınıfa adımımı attigimda babamı düşünüyordum nasıldı , yaraları iylestimi ,bana ihtiyacı varmı off arasam ama telefonum yok . Ben güzel değilim bahtım , şansım güzel annemin bana soylettirdigi sözler geldi aklıma tekrarladım içimden
Cografyaci sınıfa girdiğinde derse başladık nerdeyse tüm bu. Boyunca emreden kaçtım sukurki dersi yoktu bize bugün çıkış zilini duymamla gerginligim arttı nereye gitdicem ben onun evine mi kendi evime tabikide kendi evime . Canami alıp siniftan çıktm kaç adim atmıştım 3 - yada 1 ahh boş koridorda sesi yankilanirken bu adamdan kacisim olmadığını anladım önümden ilerlediğini görünce bende yine pesinden gittim okulda hademelerden başka kimse kalmamıştı zaten . Arabaya bindigimizde sıkıntıdan saniyeleri saymaya başladım günün yorgunluguyla uyuya kalmıştım . Yüzümün okdanmasiyla yerimden sicradim noluyo be ! " Uykunuzu bildiğim için affedin beni " alayla karışık söyledikleri beni guldurmus tu . Başımı kaldırıp göz göze geldiğimizde emre nin gozlerindeki neydi öyle hayranlık mi ? Kesinlikle inanmam arabadan inip
Eve yurumeye başladık kapıyı açıp ilk önce benim Geçmemi sağladı kapıyı kapatıp arkamdan sarıldı kulağıma sır verirmis gibi fisildayarak konuştu " Evleri eski haline getirmen için . 2 saatin var kucugum " inanmaz bir sekilde gözlerine bakarken sabır diledim

" Ayrıca bu yaptığının cezasını çekeceksin sevgiliM "



SAHİPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin