You Are Mine (Mine alone)

Chapter 7

Ang pangit naman ng nilagay mo."

"Gaga at least maganda, liam."

" Tigil tigilan mo ako, gie sobrang pangit ng 'iyo."

" Kayong dalawa, malapit na yung time para sa pag deliver ng order tas hindi pa kayo tapos!" Pumasok naman si lara at nilagay sa counter top ang mga cup cakes na na boxes na

"Ayan kasi, isang cup cake na nga lang gagawin niyo e." Natatawa kong sabi at nilagyan ko na nang design ang mga cup cakes na na boxes.

Nandito kami ngayons bahay nila tyler at ni tita

Napanguso naman sila at nagkunwaring galit sa isa't isa.

Talaga naman

Dumating naman si tita na nakangiti at may dalang mga pang ribbon.

"Hay naku, kayo talagang mga bata ayusin niyo na iyan para makapag pahina na kayo."

Tumango naman kami sa sinabi ni tita.

" Yes po ma, mag pahina na rin po muna kayo." Ani ni tyler.

" Oo pagod na rin ako, kayo rin pagkatapos niyo ha?" Bilin ni tita kaya tumango kami.

" Tita id-deliver na po?" Sabi ko dahil pumasok si nita sa kusina.

" Oo migo, baka kasi malate pag mamaya ko pa id-deliver." Binuhat ni tita ang mga boxes nang sarili niya lang.

Tatlong boxes.

" Ta let help you po, wala naman po akong gagawin." Pag i-insist ko.

" Ay nako migo wag na. Marami na kayong natulong samin. Pahinga muna."

Umiling lang ako at nag simula nang mag buhat patungo sa sasakyan nila tita sa labas.

Sila Tyler at mga kaibigan ko ay natulog muna dahil maaga kaming nag simula kanina sa pag b-bake.

"Kamusta ka naman migo?" Panimula ni tita nang naglalakad na kami pabalik sa loob para kuhain yung iba.

"Ayos lang po ta."

" E sa puder nang step mother mo? maayos kaba doon?" Tita ask again.

I sigh.

" Yes tita. I'm good po doon hindi naman po nila ako pinapabayaan." Sincere kong sabi. Lie

Mas mabuti na rin baka paalisin pa ako ni tita Marie.

"Alam kong hindi kita mapipilit pero lagi mong tatandaan na nandito lang kami ni tyler sayo. Pag hindi mo na kaya, punta ka lang dito, okay?" Sabi niya at hinagkan ako.

Masigla naman akong ngumiti at iniiwasang umiyak.

"Opo tita..."
.
.
.
.
.

" Jusko nakakapagod!" Ani ni Lara nang makaupo kami sa sofa.

Kakatapos lang namin sa pag d-deliver ng mga cupcakes dahil 18th birthday nang napag deliver-ran namin.

"Oo nga, ang dami pang bisita roon sa venue, nakaka stress!" Sabi pa ni lara at dinantay ang paa kay gianne.

Natawa na lang ako at tinignan si tyler na may hawak na tray na may juice.

"Pasensiya na talaga kayo ha? kayo lang talaga kasi ang alam kong makakatulong samin e." Nahihiya niyang ani.

Shit.

Narinig niya?

Napatayo naman si lara at agad na winawagay way ang kamay.

"Oy hindi! joke lang yun beh. Siyempre okay lang sakin kasi wala naman akong ginagawa sa bahay." Agad na paliwanag niya.

Nakita ko naman ang nahihiyang ngiti ni Tyler.

I know short ang budget nila kaya no choice nanghingi siya ng tulong.

I mean i don't mind kasi nakakatulong ako sa ibang tao at hindi na rin iba ang mga pamilya ko.

"I'm so sorry, do you guy's drink a water? ang layo kasi ng tindahan dito." Ani niya.

Tumango naman kaming lahat.

" Oo ty, okay lang." Ani ko at hinila na siya paupo sa tabi ko.

These days alam kong stress na stress na siya.

"Kaya pa?" Tanong ko dahil kaming dalawa na lang ang walang hawak na cellphone.

Tumango siya at nginitian ako. "Oo kuya kaya pa." Ginantihan ko rin siya ng ngiti.

Buzz...

Agad kong kinuha ang cellphone sa bulsa ng short ko.

Text galing kay ethan.

Ethan: let's talk

Hinayaan ko na lang ang text niya.

Simula kasi nung may rumor na nagkikita raw kami ng palihim at inaahas siya.

Siya ang nag iinsist atsaka baka phase niya lang 'to...

Ayokong masira ang pangalan ko dahil lang kay ethan.

No way.

"Oy you k?" Nabalik ako sa wisyo ng bigla nila akong yugyugin.

Napatingin ako sa hawak kong baso at madiin na pala ang hawak ko doon.

Agad akong ngumiti at tumango.

"Yeah sa pagod lang ata." Sabi ko at sumandal sa sofa.

Nabalik naman kaagad sila sa pinaguusapan nila.

"So i was saying na invited tayo sa party emerut. Punta tayo?"   Party?

" Kanino?"

" Kala Ethan."

.
.
.
.
.
.
.
.

TO BE CONTINUED