Chapter 14

52 1 0
                                    

Chapter 14.

"Edi special po pala ako." Natatawa kong sabi at namula rin ang pisngi.

Why Elliott didn't tell me?!

"Halatang halata naman iho. Si Oliver ay hindi pinapahintulutan  na kahit sino ay tawagin niya ganoon, puwera sa kaniyang ina..."

"Totoo po?" Mangha kong saad.

"Oo iho at saka wala pa 'yun dinadala rito sa bahay na ito kundi ikaw lang." Nakangiting sabi ni nanay at inayos ang salamin nito.

"Talaga po nay?" Walang dinadala? How about sa mga babae dati?

They bragged about the house of Elliott.

So hindi pa pala sila nakakapunta rito?

"Totoo yun iho, minsanan lang umuwi ang sir."

"Hindi po ito yung party mansion kagabi?" Tanong ko dahil wala man lang ako makitang kalat o mga bakas.

"Hindi iho, may sariling bahay ang sir at kapatid niya." Napanganga ako.

Mayaman nga naman sila. What did i expect!

"Simula pagkabata ay laging mainitin ang ulo niya at tahimik pero sa nagdaang araw ay hindi na medyo mainitin." Sabi ni nanay at hinimas ang balikat ko.

Huminga ng malalim si Nanay at nag kwento ulit.

"Laging naninigaw pero hindi pa ako nasisigawan niyang bata na 'yan." Natatawang sabi ni nanay kaya napangiti rin ako.

Halatang close sila ni elliott.

May mga kinuwento rin si nanay na consistent honoured student si elli at laging nananalo sa taekwondo match.

At nalaman ko ring italy ang nationality niya dahil sa papa niya.

"At alam mo ba 'nak, muntikan na 'yan maihi-"

"Manang." Natigil kami at napatingin sa pinanggalingan ng boses. "I think they needed you there." Walang emosyon niyang sabi at lumapit sakin.

Kumabok ang dibdib ko.

Ngumiti siya sakin at hinalikan ako sa noo bago niya hawakan ang buhok ko at himasin 'yun.

Agad na namula ako dahil sa gestures niya!

Sino bang hindi!?

"Sorry love, medyo natagalan." Ani niya at ngumiti.

Omg!

I felt that mahihimatay ako!

The endearment at si nanay ay nandito pa!

"Elli.. stop.." Nahihiya kong sabi at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. Narinig ko naman ang mahina niyang tawa kaya mas lalo akong namula.

I can't even look at manang right now!

"I think manang you can go now, my babi is shy right now..."

Nakarinig naman ako ng tawa at ang tunog nang heels sa tiles na paalis.

Nang makonpirma ko na nawala na si manang ay agad kong hinampas si Elli.

"Elli! You s-shouldn't do that!" I said and fix my hair.

I fix my posture too at sumandal sa likod ng upuan.

"Why can't i? You're mine anyway." He shameless said and he start eating.

Agad akong namula dahil sa sinabi niya.

Oh my..

God!

You Are Mine (Mine alone)Where stories live. Discover now