Letter 2: I'm sorry.

63 7 2
                                    

This is a letter from a good friend of mine, he is a boy and 15 years old:

Dear L,

I have been unkind and cunning to you, I have taken advantage of you. I want to be honest with you. That time I pretended to miss my grandpa so much was only because I wanted you to give me a gift. Of course I would have liked to have a grandfather, but that wasn't the reason. That's extremely mean of me and I'm terribly sorry.

I also did not deal well with you when you were bullied, and about how you feel about school now. I hurt you. That wasn't my intention, but I didn't see it as bullying, nor did I see what happened to me. Something you don't know, and I feel bad that I never told you, is that I was also bullied from day one. And now it feels very different than in primary school. A feeling you already had then.I spoke meanly about you to "friends" too. Only because they thought you were strange, and didn't understand that I was friends with you without being in love. Even though I have been🙃 But I have lost all those "friends", and the friendship with you is still there. And I still think you are super nice and sweet.

I have also been angry with you before without this being justified. I really appreciate that you never let me down.

I've already told you this a little bit. But not exactly what's going on inside me. Just that I feel guilty because I was very unkind to you sometimes. You responded with "No, don't worry. You are one of the nicest people I know and if you weren't nice, I would have found other friends." I thought that was very sweet of you. But you didn't know everything.

I hope that now that you know what was going on in my mind, that you will forgive me. It doesn't feel good that you didn't know everything yet.

Lots of love,

J

Dutch version:

Lieve L,


Ik ben onaardig en sluw tegen je geweest, ik maakte misbruik van je. Ik wil eerlijk tegen je zijn. Die keer dat ik deed alsof ik mijn opa zo erg miste was alleen omdat ik wou dat je me een cadeau gaf. Natuurlijk had ik graag een opa gehad, maar dat was niet de reden. Dat is enorm gemeen van me en het spijt me ontzettend.


Ik sprak tegen "vrienden" ook gemeen over je. Alleen omdat zij je maar raar vonden, en ook niet begrepen dat ik met jou bevriend was zonder verliefd te zijn. Ook al ben ik dat wel geweest🙃 Maar die "vrienden" ben ik allemaal kwijt, en de vriendschap met jou is er nog steeds. En ik vind je nog steeds super aardig en lief.


Ik ben ook niet goed omgegaan met jou toen jij gepest werd, en over hoe je school nu vind. Ik heb je gekwetst. Dat was niet mijn bedoeling, maar ik zag het niet als pesten, en ook niet wat er bij mij gebeurde. Iets wat je niet weet, en ik vind het rot dat ik het je nooit heb vertelt, is dat ik vanaf de 1e ook gepest ben. En nu voelt het heel anders dan op de basisschool. Een gevoel wat jij toen al wel had.


Ik ben ook wel eens boos geweest op je zonder dat dit terecht was. Ik waardeer het enorm dat je me nooit hebt laten vallen.


Ik heb je dit al een beetje vertelt. Maar niet precies wat er in me omgaat. Alleen dat ik me schuldig voel omdat ik soms heel onaardig tegen je was. Je reageerde met "Nee, pieker vooral niet. Je bent een van de aardigste personen die ik ken en als je niet aardig was, had ik wel andere vrienden gezocht." Dat vond ik heel lief van je. Maar je wist niet alles. Ik hoop dat je, nu je weet wat er in me om ging, me toch vergeeft. Het voelt niet goed dat je nog niet alles wist.


Veel liefs,


J

Letters That Will Never Be SentWhere stories live. Discover now