Takane no Hana - hanahaki [ Sano Shinichiro ]

2 | Sigara Üstü Dikenler

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

Bölüm : 2 Sigara Üstü Dikenler

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

Korkudan elleri titreye titreye resmini bitirmeye çalışıyordu umutsuzca. Belli bir konusu yoktu, içinden nasıl geliyorsa öyle atıyordu çizgilerini, acelesi yoktu.

Bazen titreyen elleri çizikleri diken diken yapıyor, düzeltme zahmetine bile girmiyor, sadece fırçayı elinden düşürmemeye özen gösteriyordu. Tuvale içinden ne geçiyorsa onu aktarıyordu ama ne olduğunu kendisi bile bilmiyordu.

Ayame'ye göre kendini en iyi ifade edebilme yöntemi resimdi. Sözlerden çok eylemlere inananıyordu ve hiç bir şey söylemeden, direkt olarak gösterebileceği bir şeydi.

Gözlerinin altı morarmış, uykusuzluktan içleri kızarmıştı, kustuğunda gördüğü çiçekleri dikenleriyle birlikte boğazında hissediyor, dikenlerin battığını hayal ettikçe boğazı yanıyordu.

Yanmasının tek sebebi kiraz çiçeklerinin hiç varolmamış dikenleri değildi tabii ki. Vücudunun her bir parçası yanıyordu sanki. Dün gece de organizasyonu hızlıca ayarlayıp yerinden bu yüzden kalkmıştı, ateşi var gibi hissediyordu.

Obur arkadaşları sayesinde 10 katlı, muzlu çikolatalı pastaya karar vermişlerdi ama biliyordu Ayame, ne yapar ne eder, o pastayı devirirlerdi, içinden bok bile çıkabilirdi yani.

Kazutora'nın uçan balonla gelmesini söylediğini hatırlayınca gülmesi gerekirken telaşının arttığını hissetmişti. Belki de telaşlanan kişi sadece kendisi değildi, komik bir şey varmış gibi hepsi birden üstüne çullanmış gibi hissediyordu.

100 kişilik bir davet olacaktı. Nikahı sabah kıyacak, düğünü akşam üstü halledeceklerdi. Düğün gecesi gece yarısına kadar içmeyi düşünüyordu Ayame, içinde bir yerlerde o günkü daha yaşanmamış anılarını silmek istiyordu.

Bir an en genç olarak ilk evlenenin kendisi olduğu için kararlarına lanet etti. Draken ve Takemichi seneye evlenecekti, büyüklerin daha önce evlenmesi gerekmez miydi, neden kimse geleneklerine sahip çıkmak adına itiraz etmiyordu?

Rastgele birinden gelen itiraz da onun için çok değerli olurdu ama bunu yapan kişinin nişanlısının abisi olmasını istemesi Ayame'nin en büyük utanç kaynağıydı.

Gözlerinden akacak yaşlara engel olmak adına parmak uçlarını göz kenarlarına bastırdı ve hızlıca gelen ufak göz yaşlarını sildi. Ağlamamak için yüz kasları çok fazla efor harcıyordu.

Ben böyle bir insan değilim, diyordu içinden kendi kendine. Bu kadar alçak olamam.

Kendine yakıştıramadığı, kalbi evet derken beynine yediremediği hisler onu kendi içinde küçüktüyordu durmadan.