Edebi aşkların nesli tükendi
Ebediyete kavuştu
Bırak orda kalsın
Islansın sirenlerin elinde
Mancınıklarla ateşe atılsın
Binlerce zaman tesirli
Hayrete lüzum yok
Hep böyleydi Ademden beri
Kim bozduysa o düzeltsin
Tane tane
Parça parça
Kim kurduysa o yüceltsin
Pembe yalanlar değil
Saydam gerçekler asılsın gözkapaklarıma
Arkası beyazdır belki
Ya da zifiri karanlıkta
Ama renkler karışmasın
Sevmem hiç griliği
Kafamı karıştırır
Umut verip alır
Beni masallara alıştırır o gri
Alışırsam da bırakmam
Zehir olsun içer
Damla damla kan kusarım
Bacaklarım tutmazsa ellerimle
Tırnaklarımla kazıya kazıya koşarım
Bitkin düşlerden pervasız inançlara doğru
İnatlaşırım
Sonrası pişmanlık olur
Ecelim karşımda dursun
İnatlaşırım
Pişmanlık ne ki
Kendini bilmemek
Olsun
Mezar taşlarından sayfalar dolsun
Kalemin mürekkebi bitti
Yazdığın yetmedi mi
Mürekkep dolsa kalem kırılır
Gözün doysun
Gözüm doysa kibrim doymaz
Bu şeytan sofrası
Masada hiç birşey bırakmam
Ne kuldan utanırım
Ne kulluğumdan
Benim olanı alsam ben de olmayanı versem
Ve kanatlanıp uçsam
Geçmiyor
Aynı matem
