KTS #1: Rekindled Debauchery (COMPLETED) [BxB]

CHAPTER 36

Still Sarquel POV

Sa uri ng pagkatitig nito sa'kin ay paniguradong wala na akong takas. Nagkibit balikat ito at pinaningkitan ako ng mga mata na parang binabasa nito ang laman ng isip ko. 

"Twinary, why did you follow me here?" Tanong ko. Hindi ito sumagot bagkus ay lumapit siya sa'kin at siniil ako ng mapusok na halik na agad ko naman tinugonan. Hindi ko namalayan na nalunod na pala ako sa mga halik niya, ipinatong ko sa batok niya ang dalawang kamay ko at inunahan ko siyang makipag espadahan ng dila na siyang ikinagulat nito dahil naramdaman ko ang pagkagulat nito. 

"Ahhh, Twinary stop were outside stop Twi-ahh," Napatakip ako ng bibig dahil don. Twinary chuckled kaya hinampas ko ang balikat nito. "Mag tigil kang gago ka," Sabi ko. 

Twinary kiss my cheeks and hug me, "I miss you," Kinapa nito ang pang upo ko at hinimas nito yun. Napalanghap ako dahil sa ginawa nito. 

"I think you owe me an explanation," Bulong nito sa aking tainga. Mahina ko siyang natulak at habol ang sariling hininga na tumalikod ako sa kanya. "That kid earlier, is he your son right?" Pinanlamigan siya ng mga kamay at hindi nakasagot. "Tell me Sarquel who's that kid earlier?" Bulong ulit nito. Napakagat ako ng labi, pinigilan ang sariling magsalita. "Okay, I won't force you...But remember one thing that I'll wait for your explanation." Iyun lang ang sinabi nito bago tumalikod, nakahinga ako ng maluwag dahil doon. 

Twinary POV

Nakakapagod para sa amin ang araw na ito bukod sa dinagsa ng customer ang restaurant ay napagod din ako sa pag deliver ng mga orders. Isinandal ko sa backrest ng swivel chair ang likod ko at ipinikit ang mga mata. 

Pagkarating ko sa apartment ay nakasalubong ko ang Isang batang lalaki na nakatayo sa harap ng pinto. Ito iyung batang nakita ko sa labas ng simbahan nong isang araw, "Ahmm...ano'ng ginagawa mo dito?" Tanong ko. May sinisipsip itong juice, sinipat ko ang dala kong cellophane na naglalaman ng pagkain at inabot ko ito sa kanya. 

"Take it," Sabi ko, "Nga pala, anong ginagawa mo dito sa labas?" Tanong ko. 

"Na lock po iyung pinto at wala po si Daddy," Parang naiiyak na ito, yumukod ako at tinapik ang balikat nito pero bigla niya akong niyakap at hinalikan sa pisngi. "We have the same eyes po and lips do we know each other po?" Nagulat ako sa tanong niya kaya natahimik ako. Kinapa nito ang magkabilang pisngi ko, "Are you my lost Daddy po?"

What? 

Para akong nabikig sa tanong nito, "Ha? Sinong lost Daddy mo?" Tanong ko pa. 

"We have the same eyes po kasi mine is small and yours is big," Sinundot pa nito ng mahina ang mata ko. 

"Anyways, where is your Dad?" Pangingiba ko ng usapan. 

"Umalis po siya sandali may bibilhin lang daw po siya sa drug store po," Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. 

"Is your father sick?" Nagulat ito sa bigla kong pag hawak sa magkabila niyang balikat, unti-unti namumula ang mata nito at halatang iiyak na. Niyakap ko ito at pinatahan. "I'm sorry, I didn't mean to scare you." Hingi niyang tawad. 

"No, Daddy is not sick but he have scar on his stomach po. Daddy said that the Doctor cut his stomach skin so that I can get out po," Dinig na dinig ko ang sariling hininga, at parang mabibingi ako sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Is Sarquel really have a son and this is him? 

Hindi ako dapat maghinala kung hindi ko malalaman ang totoo, kailangan kong kompermahin bago ako manghinala. Ipinilig ko ang ulo at ginulo ang buhok niya.