de ontdekking

de verklaring

pov: Liv

de rest van de dag mocht ik met Stan en de rest mee trainen. Op weg terug naar het commissariaat kreeg ik een appje van floor.

F: Heyyy, hoe is het daar? Stan al een beetje ingemaakt?'

L: gaat echt mega goe! Ofc heb ik de kokki ingemaakt:)

F: ik wist wel dat ik op je kon rekenen ;). Zijn jullie weer onderweg naar hier?

L: Jup! we zijn er over 5 minuutjes ofz.

F: okee tot zo!

een paar minuten later kwamen we aan op kantoor. de rest van de dag verliep rustig totdat Floor naar me toe kwam. 'hebt ge effekes tijd?' vroeg ze. 'ja... hoezo?' vroeg ik een beetje verbaast. 'van de chef moet je een officiële verklaring afleggen' zei ze. 'ohh..' 'oke...' zei ik nog al twijfelend. ik liep toen achter haar aan naar de verhoorkamer. toen we zaten werd ik toch een beetje zenuwachtig. Floor en Stan die me zo aanstaarde. Ik kon er niet zo goed tegen. Ik zuchtte en besloot toch maar te beginnen. 'vanaf mijn geboorte werd mij wijs gemaakt dat mijn vader een vreselijke man was. In het begin geloofde ik dat. Tot mijn 12e verjaardag.' ik zag Floor hevig typen en Stan keek mij alleen maar aan. 'toen begon ik berichten te krijgen. Ik besloot het niet tegen mijn moeder te zeggen omdat ik na al die jaren wel wist dat ze een hekel aan mijn vader had. Ze had tegen die tijd ook een nieuwe vriend. Maar dat liep goed mis. Hij dumpte haar en trouwde nog geen week daarna met een andere vrouw. ik vond het niet zo heel erg want ik denk dat hij mij niet mocht. maar mijn moeder was er kapot van. Ze begon te drinken. Veel. Te veel. Iedere keer wanneer ze te veel op had werd ze agressief. heel erg agressief. Iedere keer begon ze te schreeuwen dat ik haar leven had verpest en dat soort dingen. Ik begon te denken dat mijn vader helemaal niet zoo een slecht persoon was als ze beweerde. die appjes die ik kreeg bevestigde dat alleen maar. Het was nooit iets raar of verdacht ofzo. Het was iedere keer iets van: ''Fijne verjaardag! weet dat ik van je hou en ik hoop je ooit te ontmoeten''  Niks speciaals dus. Mijn moeder begon niet alleen te drinken maar ze werd ook zwaar verslaaft aan drugs. Vaak als ze dronken was was het 'niet genoeg' dus begon ze ook aan drugs. Als ze agressief werd van alleen de alcohol was ze bijna nooit agressief naar mij toe. Toch niet fysiek. Totdat ze aan drugs begon. Toen veranderde het allemaal. Ze was zich zelf niet meer en zocht een uitweg van al haar problemen. Althans dat zei ze dan toch. Maar vanaf toen begon ze mij ook te slaan en dat soort dingen. ' 'maar waarom heb je dat nooit aangegeven?' vroeg Stan. ik haalde mijn schouders op. 'ik was bang. bang dat ik het noch slechter zou gaan krijgen.' antwoorde ik. ' ja da snap ik wel' zei Floor. 'ga maar verder' zei Stan 'op school werd het ook niet perse leuk. Ik ging naar de 1e middelbaar en werd daar vanaf dag een gepest. maar ja ik kon er niet echt over praten ofzo want dan zouden ze met mijn moeder willen gaan praten en dat mocht al helemaal niet gebeuren. ik werd er uiteindelijk goed in om al mijn blauwe plekken te verstoppen. totdat mijn moeder me meestal sloeg in mijn gezicht en dat was nou eenmaal niet mogelijk om te verbergen. Mijn mentor vroeg er wel eens naar maar ik vond altijd we een excuus dat ze geloofde. mijn situatie met mijn klas werd ook met de dag erger. ze volgde mij naar huis en hadden commentaar op alles wat ik deed. Op mijn punten. Op als ik iets wist in de lessen. Op alles eigenlijk wel. maar op de een of andere manier lukte met me altijd om het goed genoeg te verstoppen. Het was zwaar. het was zwaar om iedere dag dat masker maar te moeten dragen het lukte me. Altijd. Ik snap tot de dag van vandaag niet hoe ik daar altijd ben mee weggekomen. ieder jaar kreeg ik van die berichtjes. van koen dus. Het was nooit iets raars tot mijn 16e dus. Ondertussen was het thuis ook veel erger geworden. Ik werd regelmatig in de kelder opgesloten en ook veel nog vaker geslagen. Ook ben ik best wel vaak zonder eten of iets moeten gaan slapen. Toen ik dat berichtje kreeg besloot ik dat ik er klaar mee was. Ik besloot om weg te lopen. Ik ben die laadste dagen alles gaan voorbereiden. Het was weer eens een van die avonden dat haar stoppen weer doorsloegen. Ik ben toen gaan slapen en de volgende dag na school zou ik naar huis gaan om mijn school spullen af te zetten en weg te gaan. en weg te gaan. ja en vanaf daar kennen jullie het verhaal.'  Ze keken mij allebei verbaast aan. na nog een paar vragen mocht ik gaan. de rest van de dag op kantoor verliep niet echt speciaal. Ik ben goed in Scheikunde, Natuurkunde, Wiskunde en gepassioneerd door wetenschap. Toen de chef dat hoorde mocht ik meelopen met Vic in het labo. Het was geweldig. Aan het einde van de dag gingen Floor en ik naar huis. Het blijft raar om het 'thuis' te noemen maar ik ben wel echt mega blij dat ik eindelijk iemand heb gevonden die goed voor mij zorgde. Tijdens het eten zei Floor ineens 'ge weet toch dat ge wel weer naar school gaat moeten gaan?' ik knikte. 'ik heb morgen vrij zullen we bij scholen in de buurt gaan kijken? Ik heb ze al gebeld en we mogen langs komen...ik weet dat je niet de beste ervaringen hebt met school maar ik beloof u dat het ook anders kan.' zei Floor. ik zuchtte 'oke dan.' antwoorde ik. die Avond ben ik toch enigszins zenuwachtig gaan slapen.

Srry dat dit zo lang duurde. Ik heb niet zo veel tijd maar k zal proberen om zo vaak mogelijk te uploaden!

xx lotte <3