"Uyan Laura, uyan!"
Nereden geldiğini anlamadığım bir ses.
"Bende kal Laura, beni dinle!"
Kafamın içinde müthiş bir ağrı ve kanayan burnum.
"Asa! Asası nerede?"
"Victor nerede? Bunu ona Victor mu yaptı?"
Kimlerin konuştuğunu anlamıyordum fakat onlar konuştukça ağrım şiddetleniyordu. Hiçbir şey hatırlamıyordum.
"Victor patlamadan sonra yaralanmadı mı?"
"Victor kaçmış!"
Cümleleri ayırt edemiyordum fakat duyduğum çığlıklar beynimi karıncalandırıyordu.
"Su asası yok!"
Su asası? Benim asam?
"Ateş grubu kaçmış! Enkazı temizlememiz lazım!"
Ateş grubu? Enkaz?
"Laura! Uyan hemen!"
Şu ana kadar ki en sarsıtıcı darbeyi alınca hafifçe gözlerimi araladım. Karşımda kızıl saçları ve beyaz yüzü kana bulanmış, hızlıca nefes alıp veren bir kız vardı.
"Benim Laura, Isa! Victor ve Su Asası kayıp! Hafızanı geri getirmemiz lazım!"
Soran gözlerle ona bakıyordum. Söylediklerini hatırlıyor gibiydim fakat parçaları birleştiremiyordum. Her yerim kırılmış gibiydi, ezilmiştim sanki. Kafamı zar zor çevirebildiğimde gördüğüm tek şey ateşti. Her yerde ateş vardı.
"Su! Su getirin ona!"
O an herkesin garip hareketler yaptığını görmüştüm. Yüzlerinde hayal kırıklığı ile. Sanırım sihir yapmaya çalışıyorlardı.
"Kahretsin," dedi Isa, "Hepimiz gücümüzü kaybettik!"
Güçlerini kaybettiler. Çünkü kraliçenin asası Ateş'in elindeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş ve Su
Randomheeeyyyy kahramanlarin hicbirini biriyle bagdastirmayin lutfen. ucumuzun yasadigi absurt olaylari karistirarak bir seyler yazmaya calistim. beni az cok taniyorsaniz bol bol 💋💋 olacagini bilirsiniz. kalemim zayif ama hayal gucum gucludur 😘😘 dgko...