1

263 13 10
                                    

Lee Suho.Benim için çok değerli birisi.Çocukluğumdan beri bana destek olan,kardeşten de öte bir insan benim için.Soojin de Suho da benim en yakınlarım.Bir diğer yakınım ise tabi ki annem ve kardeşim Yujun.

Annem ve babam ayrıldığından beri annemin ev işlerini halletmesi çok zaman aldı.Ne olursa olsun ona destek olmak için çok uğraştım.Bu süre içinde tabi ki Suho'nun da bana çok yardımı oldu.

Suho'nun annesi ölmeden önce benim annemle çok yakın arkadaşlarmış.Suho'nun annesi ona bir şey olursa Suho'yu benim anneme emanet edecek kadar çok güveniyormuş anneme.

Soojin ile Suho Saebom Lise'sinde okuyorlar.Ben eskiden Kore'de yaşıyordum ama babamın işi için ayrılmıştık o zamanlar.Şimdi ise,geri dönüyorum.

Dönmek belki biraz zor olabilir.Sonuçta buraya alıştım,arkadaşlarım da vardı ama ne olursa olsun Soojin ve Suho'yu görmek için heyecanlanıyorum.

Bugün gece yola çıkıp sabaha orada olacaktık.Annem gece yolculuklarını çok sever.Bütün eşyalarımızı oradaki eski evimize göndermiştik.Motorum dahil her şey oradaydı,yanımızda sadece yol için hazırladığımız sırt çantalarımız kaldı.

Saat 6 civarıydı.Arkadaşlarımla son kez sahile gidecektim.Hepsinin morali çok bozuktu ama bana kalırsa bu bir ayrılık değildi.Onlarla görüşmeye devam edecektim.

Hazırlanıp sahile gittim.Yujun da kendi arkadaşlarıyla buluşmuştu.Annem ise evde oturuyordu.

Sahilde güzelce zaman geçirdik.Artık akşam olduğu için,hem sahil hem de ay ışığı çok güzeldi.Üzülmemek elde değildi çünkü her ne kadar görüşmeye devam etsek de bu benim için de zor olabilirdi.Diğer okulun ortamını bilmediğim için belki de bu okul ortamını çok arayacaktım.

Sohbet ettik,güldük,bir şeyler atıştırdık.Saat 10 olmuştu bile.Ayağa kalktım ve konuşmaya başladım.

"Evet arkadaşlar,artık gitsem iyi olacak.Biliyorsunuz ki önümde birkaç saatlik bir yol var.Hepinizi çok seviyorum ve belki de çok özleyeceğim,sizi çok arayacağım ama bu bizim arkadaşlığımıza engel değil.Ne olursa olsun beni aramaktan çekinmeyin.Kendinize iyi bakın."Dedim ve kollarımı açtım,hepsine teker teker sarıldım ve evin yolunu tuttum.

Eve geldiğimde Yujun'un da geldiğini gördüm.Annem ile sohbet ediyordu.

"Güzel geçti mi?"Dedi annem.

"Güzeldi."

"Yine de pek mutlu görünmüyorsun.Sıkıntı yapmana gerek yok,Suho ve Soojin en son tatilde uğramıştı buralara.Özlemiş olmalısın.En azından onlarla berabersin.Hem ben sana inanıyorum.Yeni okulunda da çok güzel arkadaşlar edineceksin ve başarılı olacaksın."

Gülümsedim.Annem her zaman böyledir.Desteğini hiçbir zaman arkamızda bırakmaz.

Annem yolda uykusu gelmemesi için biraz uyudu.Biz de o sırada film izledik.Saat 1 gibi yola çıktık.
  
                              ***

Ve sabah sonunda gelmiştik.Ne yalan söyleyeyim burayı çok özlemişim.Eve geçip eşyaları yerleştirdik ve yemek yedik.Sonra hepimiz yorgunluktan uyumuşuz.Bugün tamamen böyle geçti.

Uyandığımda yeni bir hayata başlıyor gibi hissediyordum,belki de öyleydi.Odam fazla büyük degildi fakat tam benim tarzımdı.

Odam fazla büyük degildi fakat tam benim tarzımdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
The Night We Met||Han SeojunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin