2

40 1 1
                                        

                         2. Bölüm

onu dışlamayın canım acıyor

Büyük bir kısmını bu şarkıyla yazdım isteyen dinleyebilir

"Alper abi!?"

"Ay ışığı!?"

"Melisayla karışan kız sen misin?"

"Yani...Daha sonuçlar çıkmadı ama sanırım evet"

Alper abi bir anda gelip beni kollarının arasına alıp kafasını boynuma gömmüştü.

"Senin kardeşim olmanı ne kadar çok istedim bilemezsin"

Alper abinin ağzından çıkan kelimeler boğazımda bir yumru oluşmasını sağladı ama buna rağmen kendimi zorlayıp konuştum.

"Bende istedim... Senin gibi bir kahramanım olsun istedim Abi. Ve artık var sanırım..."

"O abi de biz neyiz sanki"

kimin konuştuğuna bakmak için arkamı döndüğümde biyo anne ve babamın yanındaki çocuğun benim duymadığımı düşünerek homurdandığını gördüm.

Onu umursamayıp Alper abiyle kantine doğru yürümeye başladık.

Annem ve babamsa melisa denen kızla tanışmak için bir kafeye gitmişlerdi.

Biz Alper abiyle kantinde bir masaya oturduğumuzda arkadan biyolojiklerin de geldiğini gördüm.

Onlar da masaya oturdu.

"Eee kızım bize biraz geçmişinden bahseder misin?"

Onlara anlatmalı mıydım? Hayır onlarda anlamazdı beni. Ya da herkes gibi anlamak istemezlerdi.

"Annem ve babamla olan ilişkimi az çok gördünüz."

abimden bahsetmeli miydim? detay vermeden anlatabilirdim bence. konuşmama devam etmeden önce yutkunma ihtiyacı hissettim.

"bir de abim vardı..." istemiyorum, yıllar sonra bu gerçeği dile getirmek istemiyorum.

"öldü mü?"

ne kadarda kolay söylemişti biyolojik annem benim 5 yılda anca kabullendiğim gerçekleri.

"hı hı"

"bu sohbete daha sonra devam edelim çünkü doktor yazdı sonuçlar çıkmış"

Doktorun biyolojik babama haber vermesi üzerine hepimiz ayaklandık ve odaya doğru yol aldık.

yürürken düşünmeye başladım. Acaba onlarla büyümüş olsaydım nasıl bir insan olurdum? Bu kadar acı çeker miydim? Beni kanatları altına alıp herkesten sakınırlar mıydı? 

ben düşüncelerimle savaşırken doktorun odasına geldiğimizi fark edip içeri girdik. Eski ailem de buradaydı. Gerçi biyolojikler benim gerçek ailem olamazdı ,en azından şu an çünkü benim için aile çok özel bir kavramdı ve kan bağından ibaret değildi. Mesela Çağdaş... Onunla herhangi bir kan bağım yoktu fakat abim öldükten sonra bana o kadar destek oldu ve ailemin bana vermediği aile sıcaklığını ailesiyle birlikte verdi ki benim ailem oldular.

Doktor oturmamı söyleyince daldığımı fark edip oturdum ve doktor zarfı açıp okumaya başladı.

"Melisa soykan %99,9 Bahadır Toykanın kızıdır, Aynı şekilde Hazal Işık Toykan %99,9 Erman Soykanın kızıdır..."

Bütün yaşadıklarım tek tek gözümün önünden film şeridi gibi geçti. Abimin ölümü, ailemin psikolojik ve fiziksel şiddetleri, benim intihar girişimlerim ve daha nicesi... Ben bu kadar acıyı boşuna mı yaşamıştım...

----------------------------------------------

yeni bölüm geldiiiii

nasıl gidiyo sizce?

düzeltmemi ya da eklememi istediğiniz bir şey var mı?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 17, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hazal IşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin