EMRET KOMUTANIM(Askeri Kurgu)

4.BÖLÜM

(Medya: Gizem temsili resim)

|Selam oy atarsanız mutlu olurum 🤍|

Yanımda uyuyan Eda'yı uyandırmamaya özen göstererek yattığım yerden doğruldum -doğrusu yatamadığım yerden-,hafif aralıklı olan kapıdan sızıp siyah vazgeçilmez olan deri ceketimi giyip kapıyı doğru acalesiz adımlarla ilerledim.Apartmanın ağır demir kapısından bedenimi dışarıya atıp yürüdüm.Nereye gittiğim hakkında bi fikrim yoktu sadece biraz uzaklaşmak istiyordum belki bu sadece masum bir istekti yada kaçmak istiyordum herkesten ,herşeyden en çokta beni içine çeken bu acımasız duygulardan...

Elimdeki bitmeye yakın sigarayı yeni farkediyordum,onu atıp yeni bitane alıp dudaklarımın arasına sıkıştırdığım sırada biri bana çarptı yüzünü kapatan sweatshirtin şapkası ve yere eğdiği başından dolayı kim olduğunu kestiremiyordum.

"Önünüze bakın" hafif bir gülme sesi işittim, bu sesi tanıyordum

"Vaay demek kibarda olabiliyormuşsun"
Yüzünü kaldırdığında kahverenginin hiç görmediğim, baktıkça içine çeken gözleri ve uzun kirpikleri misafir etti beni.

"Gecenin bu saatinde ne işin var burda"
Yine sırıttı şuan suratına yumruk çakma fikrini es geçip karşımdaki adama verdim dikkatimi"sen neden burdaysan o sebepten".

Dediğini gülerek cevaplarken,
ona doğru ilerledim ve aramızdaki mesafeyi kapatarak hafiften omzuna çarpıp -düzeni bozulan nefesini es geçerek-arkasındaki kaldırıma oturdum,

Kaşlarını kaldırdı ve yine gamzeli gülümsemesini gönderdi bana.Hemen yanıma oturdu"Gizem"

Onaylayan bi mırıltı çıkardım "Ayaz" ve elimdeki yanmamış sigarayı yakmak için cebimden çakmağımı çıkarmak için elim cebime doğru yol aldığı sırada silah tutmaktan nasırlaşan damarlı, büyük eli elimi tuttu ve elimi bırakmadan kendi çakmağıyla yaktı sigaramı.

Kendinede bir sigara çıkarıp yaktı, Kulağıma eğilip asla beklemediğim o cümleyi söyledi"Duyguların seni esir almasından korkma, Sınırları her konuda yaptığın gibi burada da zorlamaktan çekinme"

Ben ona donuk gözlerimle bakarken oturduğu yerden doğruldu bana karşı herzamanki olan tavrı ile ilerlemeye başladı hızlı adımlarla ilerlerken ben ilk defa giden birinin arkasından bu şekilde baka kaldım.Yani annemden sonra ama bu sefer acı yoktu.

⚡

"Ya ben sen yokken sıkılırım ama"Eda'nın
Söyledikleriyle ona döndüm ve sıkıca sarıldım"bu benim görevim gelirken haber verseydin söylerdim göreve hemen gideceğimi"

"Ben hemen gitmeni beklemiyordum ama napayım "

"En fazla 1 hafta sürer zaten merak etme"duyduklarıyla gülümsedi.Saate baktığımda 10 dk içinde hazır olmam gerektiğini gördüm,deli kız oyalamıştı beni ,hemen odama gidip gri eşofmanımın üzerine siyah kapşonlumu giyip evden koşar adımlarla çıktım. Üzerinmi nasıl olsa oraya varınca değiştirecektim.Apartmanın önünde siyah bir BMW duruyordu beni görünce camı araladı ve içerden Ayaz kafasını uzattı.

"Yine ne işin var burda"

Yüzüme bakarken alaylı bir şekilde "Kırıldım ama kibarlık nedir öğretebilirim" bu hareketi karşısında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım "Hocam sensen o sınavda senden bile başarılı olacağıma dair şüphen olmasın"

Kapıya ilerleyip açtım geç kalmazdım bı nebze işime yaramıştı ama bunu belli edemezdim şuan.