Naruto'nun bakış açısı ○
Bu gün çarşamba değil mi? Bu gün deneme olucakmışız ve hemen sonra eve ayrılabilecekmişiz. İşte bu!
Bara, işe gitmeden önce birazcık dinlenebilirim böylece.
Sınıfıma mutlu mutlu gittim. Sıraya yerleştikten sonra Sasuke'nin hala gelmediğini gördüm.
Gelmediyse kısa süreliğine onun tarafına geçip camı seyretmeye başladım.
Parkta oynayan çocuklara bakıyodum.
Benimle çok farklardı.
...
Sasuke: hey.
Sasuke: Naruto?
Naruto: hm. Efendim.
Sasuke: yerime geçmişsin de...
Naruto: üzgünüm.
Sasuke: istersen bir süreliğine orda kalabilirsin.
Naruto: ah? Tamam.
Son günlerde bayağı bir nazik davranıyo sanki... bana.
Naruto: Sasuke, birşey sorabilir miyim?
Sasuke: ne gibi?
Naruto: Normalden fazla kibar ve nazik birisi gibisin.
Sasuke: oh öyle mi? Sebebini açıklamamı ister misin?
Naruto: Evet...
Sasuke: kulağını getir buraya.
Ona doğru yaklaştım, saçımı hafif geriye atarak fısıldadı;
Sasuke: Sen
Konuşurken sıcak nefesi kulağıma geliyordu.
Sasuke: ....özelsin ve ayrıca aptal
Naruto: N-ne?
Sasuke: hahah. Anlayamıyor musun?
Naruto:E-Evet! *yanakları kızarık*
Bana bakarak dudaklarını yaladı. Eliyle saçlarımı geriye atıp önüne döndü.
Ben ise saadece ona bakıyordum.
Şuan ona baktığımı hatırladığım gibi hemen önüme döndüm.
Sasuke sürekli aklıma gelip duruyordu. Silemiyordum. Bende akışına bıraktım ve yoğun düsüncelerle deneme sınavının gelmesini bekledim.
...
...
Oh, sonunda bitti. Eve dönebilirim.
Çantamı toplamaya başladım. Hemen eve dönmek istiyordum.
...
Oda ne? Şu kız... sanırım adı Sakura'ydı, sasuke'nin yanında ne işi var?
Birşeyler konuşuyorlar. Pek beni ilgilendiren bir olay değil sanırım.
Ama Sakura gülüyor, fazla neşeli...
Ben çantamı alıp tam onların önüne geçicekken onlarda yürümeye başladı, arkalarından yürümek zorunda kaldım.
Bir anda Sakura Sasuke'nin koluna girdi ve herkesin önünden geçtiler...
Sasuke her zamanki soğuk ve ciddi bakışlarıyla ilerliyordu.
Elimle diğer kolumun omzunu tuttum ve başımı eğerek o kalabalıktan ayrıldım.
Naruto: Ahh. Eve gidip biraz dinlensem iyi olur
