Hastaneye geldiğimizde herşey için çok geçti.
Ailem yoktu.
Ne kadar üzücü öyle değil mi?
Bir gün sıradan bir gün yaşayacağını sanarak gözünü açıyorsun ve bir daha gözünü mutlu bir şekilde kapatamıyorsun o yatağa uyumak için girdiğinde.
Hastanedeydim.Ailemin cesetlerini yavaş yavaş morga götürmeye başlamışlardı bile.
Sedye yanımdan geçip giderken peşlerinden gidiyordum.
İlk önce annemden başlamışlardı.
Bembeyazdı yüzü.O güzel gözlerini göremiyordum artık.
O güzel yeşil iki çift gözü ömrüm boyunca bir daha göremeyecektim.
Morga gelmiştik.Arkasından da babamı getirdiler.
En büyük acıyı çekiyordum belkide hayattaki.
Son kez anneme sarıldım.Öptüm.Kokusunu içime çektim.
Artık sadece mezarında görebilirdim onu.Kokusunu mezarındaki çiçeklerden alabilirdim.Artık o buz gibi toprağa sarılabilirdim.
O kadar koyuyordu ki bu bana.
Neden ben?
Neden?
Seçilmiş biri miydim ben?
Evlatlıktım.
Ailesiz kaldım.
Aşk acısını da çekmeye başladım?
Daha ne olacaktı?
Ölecek miydim?
Keşke ölseydim.
Böyle bir hayatı yaşamak istemiyorum.
Ben Park Chaeyoung olmak istemiyordum.
Bu acımasız hayat benden ne istiyordu?
Canımı mı istiyordu?
Alsın.
Ama ailemi
Almayın benden.
ALMAYIN.
Morgtayken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Çığlıklar atarak ağlıyordum.
BENDEN NE İSTİYORSUNUZ UCUBELER?
gerçekten yeter.
Beni duyan görevliler kolumdan tuttular.Ne kadar engel olmaya çalışsamda başaramadım.Beni bir hastane odasına getirip sedyeye yatırdılar.Bir görevli beni tuttu.Hemşire bana sakinleştirici iğneyi yaptı.Bir süre sonra uyumuş kalmıştım.
- Az ama aklıma gelen bu kadardı -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Criminal | ChaeSoo
Fanfiction"Sana inanamıyorum gerçekten bir polisle beraber olmayı mı düşünüyorsun Park?!" "Aşık olacağın kişiyi seçemezsin Kim." "O bir polis ve seni yakalamak için elinden geleni ardına koymuyor bunun farkındasın değil mi Park?!" "Farkındayım Kim.Onun için f...
