"Yeni bir iş var."
Dudaklarım zaferle kıvrılırken yerimde doğruldum.
"Bilgi ver."
***
Bu görev çok basitti. Kim Taehyung adında,28 yaşındaki bir psikologdu kurbanım. Tek yapmam gereken evine girmek ve uykusundayken onu paket etmekti.
"Çocuk oyuncağı."
Jisoo,iç sesin olarak kötü birşeyler olacağını seziyorum ama sen bilirsin aşko.(💅)
Aşko mu? Bu kelimeden nefret ediyordum! Ayrıca en fazla ne olabilir ki?
***
Çorabıma sıkıştırdığım bıçakla beraber hazırlığım bitmişti. Üzerimde iki silah,üç bıçak, susturucu,kurbanı etkisiz hale getirecek uyku ilacı ve son olarak yedek şarjörler vardı.
Aslında hepsine gerek bile yok,av çok basit.
***
Adrese vardığımda arabayı biraz uzak bir yere bırakıp yürümeye başladım. Burası bir apartmandı.
Yani susturucuyu kullanacağım,güzel.
Kapıyı kullanmak yerine borulara tırmanmayı planlıyordum.
Yavaşca boruların olduğu tarafa ilerleyip oradan üçüncü kata çıkmaya başladım.
Psikoloğun kaldığı kata geldiğimde tekme atarak camı parçaladım ve evine girdim.
Eğlence yeni başlıyor.
Yavaş ve sakin adımlarla evi aramaya başladım. Mutfak,oturma odası,yatak odası... Hiçbir yerde yoktu.
Acaba gelmemiş olabilir mi?
Tam evden geri çıkacakken ayak sesleri duydum ve kapının arkasına saklandım.
Odaya giren iki adamı kafasından vurarak yere serdim ve cama doğru koştum.
Tuzağa düşmüştüm!
Tam ellerim tutunmak için uzandığı sırada kafamda bir acı hissettim.
Sonrası yoktu hafızamda.
İlahi bakış açısı
Taehyung yavaş adımlarla odasına girdi. Yerde baygın olan Jisoo'yu görünce dudakları ister istemez kıvrılmıştı.
"Alın bunu. Akıl hastanesindeki 22. Odaya götürün."
Dedi Taehyung.
"Onunla özel olarak ilgileneceğim."
"Yardımınız için teşekkürler Bay Kim. Bu katili yakalamak için çok uğraşmıştık."
Taehyung yanında duran polise gülümsedi. Jisoo'yu yakalamak için işbirliği yapmışlardı.
"Rica ederim,memur bey. Şimdi alın bunu."
