CHAPTER 42

469 13 2
                                    

Naalimpungatan ako ng maramdaman kong parang may mainit sa mukha ko.

I open my eyes and shitt hindi alimpungatan dahil it's already morning.

Babangon sana ako ng biglang kumirot ang ulo ko

"Arrrghh!"

At napansin kong parang sobrang lambot ng kama ko. Ng mapagtanto Kong ibang kwarto to ay mabilis akong napabangon.

"Where I am?" tanging lumabas sa bibig ko

Wala akong maalala kundi, aaayyy! bosit
Uminom pala ako kagabi and someone grab me and enter me in this room.

Who is that?

May nangyari ba saaming kababalaghan?

No hindi pwede, I look my self in the mirror wala namang kakaiba sa katawan ko like Hickey and I'm not naked

So what's fucking happen last night? and who is that bastard grab me

Hayst! nevermind the important is I'm safe.

But my heart is not, matapos Kong malaman ang nangyari 4 years ago ay para ko na ring sinisisi ang sarili ko.

He did not deserve to die, siguro kung hindi ako umalis at nanatili akong pagsilbihan siya ay hindi siya mawawala

Hindi sana mawawalan ng ama ang mga anak ko

Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko.

"duke" sniff

I wipe my tears, put my bag and live this room.

I miss him, Sana siya na lang yung lalaking kasama ko kagabi

Umuwi ako ng wala sa sarili, hindi ko man lang naisip na hinihintay pala ako ng mga anak ko.

"Where you have been?" kunot noong tanong ni Jake pagpasok ko sa pintuan

"I meet Talia yesterday then napainom kami sa Cinth bar, I'm sorry"

He sighed "it's okay, kids is waiting upstairs" he kiss my forehead and he live

Medyo wala siya sa mood lately, I understand him dahil bumabagsak ang company Niya this month. Ayaw ko ng dumagdag dun

Umaakyat ako sa kwarto ko at naabutan Kong nakaglalaro ang kambal dun.

"Hi mama good morning, where you have been?" claye pouted and hug my leg

Lumuhod ako at pinantayan siya

"I'm sorry baby, Minet ko lang yung friend ko" lambing ko dito

She smiled "it's okay mama, I love you"

She kiss my whole face at nanlambing lambing saakin. Tumingin ako Kay gray

He just look at me at nag-aalangan na lumapit Pero sa huli ay lumapit din siya at hinalikan ako sa pisnge

I think may na-iisip si gray about sa pagkawala ko kagabi

He is smart

Natatakot akong dumating sa Ora's na magkaroon na sila ng Tamang pag-iisip

At natatakot rin ako kung anong mararamdaman nila ngayon kung malalaman nilang wala na ang papa nila

Paano ko sisimulan? paano ko sasabihin sa mga anak ko na wala na Silang ama

I think the best way to do is to wait them to grow, yung maiintindihan nila lahat ng nangyari

"Why are you crying mom?" gray ask

I immediately wiped my tears and smiled at him

"Nothing my son" I lie

He stare me, like his father eyes he has a blue eyes. I always remember duke from gray, they look the same.

Possessive Billionaire #1: Stepbrother ObsessionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon