Stars With Scars

Başlangıç

-17 Şubat 2000

"Yaw Melih salak mısın ne diyosun sen ya"
"Ne diyeyim sen yapmaz mıydın aynısını he söylesene"
"Tamam her şeyi anladım şimdi de başın belada ne yapacaksın"
"Yurtdışına falan gideri- Dur bir dakika kapat sen"
"Ne oldu buldular mı seni"

................................................................................................................................................................

 Bir insanı ne kadar sevebilirim diye düşündüm hep canımı alana kadar severdim ben sevdiğimi ve kaybetmemek için gerekirse katil olurdum ben. Ve yine katil oldum hayatımın bana emaneti annem ile babamın bana emaneti olan o küçük çocuk. Yine intikam yüzünden onu da kaybettim yine tutamadım sözümü yine katil oldum... Emanetimin katili Allah'ın tefecileri nasıl bulduda bizi onu aldılar intikam için öldürdüler. Sanırım yine her şeyi ben mahvettim ve bu sefer tamamıyla yanlız kaldım...

"Senin ailen senin gibi de salaktı zaten Melih. Şimdi ise gelmiş sen kafa tutuyorsun bize. Ahahaha" 
"Onlar salak değillerdi siz olacak puştlar salaktınız. Aldınız her şeyimi elimden onun hayalleri vardı en azından onun yerini beni öldürseydiniz en azından bu boktan hayatı yaşamakla kalmazdım."
"Çok konuşma yakında sende ölürsün merak etme Melih."

 Ve o an karar verdim eğer onu öldürseydim bir daha zarar gelemeyecekti bana. Ailem beni sevmedi ama bana kardeşimi emanet ettiler. Onun hayatı benim hayatım gibi boktan olmasın diye çok uğraştım ama o da. Her şeyin biteceğini düşünmüştüm onu öldürdüğümde bıçağı alıp sadece saplayacaksın kendin için.Sadece yapacağım tek şey saplamak olacaktı. Yaptım evet kurtulmuştum. Koşarak dışarıdaki motoruma koştum. En hızlı kaçabilme yöntemi buydu. Efe'yi aradım yardım edebilecek tek kişi oydu.

"Melih yine ne yaptın sen."
"Yapmam gereken şey buydu Efe"
"Eee şimdi ne yapmayı planlıyorsun"
"Evde saklanacağım ölmüş gibi göstereceğim kendimi"
"Ben gelirim senin yanına merak etme halledicez."
"Kapa telefonu Efe şuraya saklanmam gerekiyor. Arama beni"
"Tamam am-"

  Bir cadde bulmuştum. Burada biraz sakinleşmem ve izlerimi kaybetmem gerekirdi. Issız terkedilmiş bir yerdi durdum. Sigaramı yakmıştım ama ağlama sesleri geliyordu yakınlardan. Sesin geldiği yere doğru gitmiştim yere çökmüş. Ağlayan bir kız gördüm. Kim ne yapsın ki sapıklarım dolaştığı sokakta sonuçta burası ıssız. Kızın yanına eüildim omzuna dokundum fakat cevap vermedi daha da fazla ağlıyordu.

"Merhaba, neden ağlıyorsun burada biri bişey mi yaptı sana?"

 Bir süre ses çıkmadı kafasını kaldırdı ve sanki sarılmayı beklermişcesine sarıldı bana. Dakikalarca ağladı buna ihtiyacı vardır diye dokunmadım ona. Bir şey hissedemeyip yapamamak zoruma geliyordu. Bir süre ağladı ve sesi kesildi baktığında uyuya kalmıştı. Ne yapacağımı bilemedim tek çare eve götürmek kalmıştı.

-Evde

 Evin kapısını açıp kucağımdaki kızla salona doğru ilerledim. Yavaşca kızı koltuğa yatırmamla beraber bacaklarını kendine çekti. Üstüne bir battaniye örttüm ardından balkona çıktım ve düşünmeye başladım. Efe beni aradı.

"Alo? Eve yetiştin mi?
"Evet gelecek misin buraya?"
"Kapıdayım."

 Kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda bana seksi bir poz veren Efe'yi görmeyi beklemediğim için kahkahayı patlattım. Efe de gülmeye başladığında aklıma uyuyan kız geldi ve susturdum onu.

"ŞŞŞ! Sus bi oğlum."
"Ne oldu ya?"
"KIz uyuyor"
"Ne kızı lan?"
"Anlatacağım."
"Bekle ben şu kızı başka bir yere yatirayım sen geç içeri otur."
"Tamam"

   Kızı tekrar kucağıma alıp kardeşimin odasına götürüp yatırdım. Ona olabilecek kıyafetleri masanın üstüne koydum. Üstünü ortüp odadan sessizce çıktım 'ooo' bakışı atan Efe'ye baktım

"Ne oldu"
"Kız güzelmiş alsana kendine"

"Neyimi sevsin o benim ben katilim zarar gelmesin ona"
"Belki sever seni ne beklersin"
"imkansız"
"Senin bu inatçı tipine ben bile bakmazdım amk. Ama yakışıklısın"
"Off neyse ben ne yapayım bu kızla?"
"Sik."
"Mal mısın sen amk?"
"Biraz."
"Kendini bilmem güzel. Neyse, burada mı kalacaaksın?
"Olabilir."
"Kalma."
"Niye lan... Yoksa ooo."
"Lan bi git ben elalemin kızını niye sikim."