"Lanet olası kalbim neden onu görünce hızlanıyor!?"
Jisungdan
Kemiklerim ağrıyordu. Yine o lanet günki gibi. Ama kalbim bu sefer daha çok acıyordu. Minho bana vurdu. Evet vurdu. Ama söz vermişti. Demek ki sözünün eri değilmiş. Ama hata onu seven bende. Kalbime ve duygularıma yenik düştüm. Kahretsin. Eve geldim. Ailem meraktan çıldırmıştı. Onlarada yalan söyledim.
Jis:ya bir şeyim yok kavgaya karıştım sadece
JA:sen kavga etmezdin jisung noldu sana
Jis:nolucak anne değiştim. Beni değiştirdiler
JB:Jisung iyi olduğuna emin misin?
Jis:EMINIM DEDIM YA NIYE USTUME USTUME USTUME GELIYORSUNUZ?
Noluyordu jisunga? Cevap belliydi. Aşkına sevgisine yenik düşüyordu. Ve bu onu güçsüzleştiriyordu. Ne yapacaktı. Çekio gitmelimiydi. Yoksa kalıp bu ızdıraba katlanmalı mı? Bazen gitmek kalmaktan iyidir derler. Yapacak bir şey yoktu. Alıp başını gidecekti.
~ertesi gün~
Jisung uyandı. Elini yüzünü yıkadı. Üstünü değiştirdi. Kahvaltı etmedi. Ailesinin ısrarları sonucu yine onlarla ters düştü.
Kıyafeti
Şirketten içeri adımını attı. Ve ona merakla bakan gözlerle minhoyu gördü. Gayet şık giyinmişti.
Kalbi deli gibi atıyordu. Ama niye neden böyle deli gibi atıyordu. Anlam veremiyordu. Yanına yaklaşan minhoyu umursamadan şirket başkanının ofisine yürüdü.
MB:Gel
Jisungu görür
MB:SENIN BURDA NE ISIN VAR YILLAR ONCE DEFOLUP GITMEDIN MI!
jis:haklıymışsınız. Ve evet gittim. Ama keşke geri gelmeseymişim
MB:NE VAR NE ISTIYORSUN!
minho bağırmaları fuyunca içeri girdi. Jisung minhoya baktı ve tekrar önüne döndü
Jis:Minhoyla uyumlu değiliz. Ve ben stajyerliğime başka şehirde devam etmek istiyorum
Min:Jisung özür dilerim
MB:Minho sus! Tamam nereye gidiyorsan git orada devam et!
Min:Jisung beni dünle lütfen nolur jisung affet beni
Jis:"Ben seni ölesiye sevmiştim minho. Ama sen beni öylesine sevmişsi. Haklılar bizden olmaz. Git ve kendine eğlenecek yeni birini bul"
Jisung çıktı. Minho hala peşindeydi. Ve ağlıyordu. Jisung minhonun ağladığını gördükçe daha çok ağlama isteği oluşuyordu içinde. Dayanamıyordu. Ne de olsa hala seviyordu. Kalbi hala deli gibi atıyordu. Eve geldi. Kendini yatağa attı. Ağladı. Gözünden artık kan gelmeye başlamıştı. Ve uyudu. Hıçkırarak uyudu. Jisung ne yaptıda bunları haketti. O sadece kalbinden sevmişti.
Sevmek kötü bir şeymiydide? Jisunga zarar veriyordu. Jisung artık kalbini kapatmalı beynine kulak vermeliydi. Aksi takdirde canı çok yanardı.
.
.Ben niye ağlıyom