YİNE GEL

28 6 2
                                    

Luna: Ne gibi Chris? Beni korkutuyorsun.

Chris: Korkma öyle birşey değil. Ama ikimizi ilgilendiriyor. Açıkcası bizle ilgili sevgilim.

Luna: Söyleyecek misin artık.? Merak ettim şimdi.

Chris: Şöyle ki biz uzun zamandır beraberiz değil mi. Yani sevgiliyiz.

Luna: Evet?

Chris: Ben bunu biraz ilerletmek istiyorum Luna. Anlarsın ya..

Luna: Chris yoksa..

Chris: Evet Luna, benim bi ömürü paylaşmak için sana ihtiyacım, bir ömür sürecek bir sevgim var. Luna ben seni oldum olası sevgim. Hani Hastanedeyken sormuştun ya, bende hazır değilim demiştim. Luna ben çok hazırım, seninle, herşeye. Benim yaşam sebebimsin, gülümsememin sebebisin. Çokta uzatmak istemiyorum. Luna, Bang Luna Olmak ister misin?..

Luna: Chris, bırak birkaç yıl beraber olmayı, seninle Hayatımın sonuna kadar gelirim. Kimse de bişey diyemez.
Yani... EVETT  EVET.!

Chris: Luna, Çok teşekkür ederim. Seni hayatının en güzel, en mutlu insanı yapıcam. Teşekkür ederim beni sevdiğin seçtiğin için.

Chris ve Luna sarılırlar. Chris, Luna'nın parmağına yüzüğü takar. Ardından gözgöze gelirler.

Luna: Chris Sana artık ömrüm diyebilir miyim?

Chris: Elbette, ne istersen prensesi-

Bu mutlu günde aşklar birleşir, kavuşur. Dudaklar ise onlara eşlik eder. Kim onları durdurabilirdi ki? Bu anın tadını çıkarmak istiyorlardı. Gençler bu kadar mutlu olmakta haklılardı. Biri okuyor, biri ise Çalışıyordu. Ama onların duyguları bir nebze olsun oynamamıştı. Ne Chris başka bir kadını kalbine almış, ne de Luna başka bir adama tutulmuştu. İki aşık kavuşmuştu işte...
.
.
.
.
.
.

"2 yıl sonra"

Luna: Chris niye batırdın buraları yaa, misafirim var dedim.

Chris: Kimmiş o misafir. Hem ben batırmadım ki..

Mutfakta tezgahı topluyordum. Birden boynuma kafasını koyup konuşmaya başladı.

Luna: Chris, işim var daha sonra tamam mı.

Chris: Yardım etmemi ister misin? Belki bi iyiliğim dokunur.

Luna: Hmm, Şu poşetleri Kapının önüne çıkarır mısın zahmet olmazsa.?

Chris: Hemen hanımım sen iste yeter.

Luna: sağool canım.

Chris'den
Tam kapıyı açıyordum ki asansörden yeni çıkan bir kadın vardı. Makyaj yapıyordu. Acaba deli mi diye düşündüm. Saçma sapan hareketler yapıyordu. Her neyse diyip oradan uzaklaştım.

Çöpü atıp geri çıkmak için Asansöre bastım. Kapı açıldı karşımda yine o kadın? Döngüye girdim galiba. Gözüm kararmaya başladı.
.
.
.
.
.
.
.

Hİ! Yeni bölüm geldii! İyi okumalar.. 🤍

Kraliyet Günlüğü {Bangchan}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin