BC:ben onu kendimden sakladım.
Zarar görmesin diye. Benim gülünce gözleri kısılan çiçeğim solmasın diye...
Felix'in aşkı chanda her geçen gün daha çok büyüyor ve chanın yok olması için önünü açıyordu. Felixin ise hyungunun duygularından haberi yoktu...
Beni uyandıran şey ise başımda dikilmiş olan bangchan hyungtu "felix kalk artık" "ne oldu hyung?" "uyan dışarıya çıkcaz, ayrıca çocuğu rahatsız ediyorsun. Sırana geç ve çocuğun kolunuda sal" "ah benim için sorun yok, felix uyuyabilir. zaten dışarıya çıkmayacağım" "o zaman izninle hyung" dedim ve tekrar jungwoo nun eline sarıldım.
"Felix kalk diyorum sana!" oflayarak ayağa kalktım ve "iyi be" diyerek üzerimi düzeltim. Ardından jungwoo ya döndüm ve. "derste görüşürüz yakışıklı. Kolunu hazırla"
Jung bu dediğime güldü ve tamam anlamında kafasını salladı. Bende arkamdaki sinirli hyunguma döndüm. Bahçeye çıkarken chan hyung baktım ve sordum. "hyung neden sinirlendin bir anda" "sinirli değilim" "o yüzden etrafa, insanlara sikecekmişsin gibi bakıyorsun yani?" "Felix sen yine çok küfür etmeye başladın." "yio ne alaka. Asla" dedim ve tekrar ona dönüp "soruma cevap ve chanie" Dedim bastırarak.
Chan hyung ta bana baktı, yüzünde ne olduğunu anlayamadığım bir yüz ifadesi ile "bir şey yok dedim felix,sen takma." "bu işte Bi işlik var ama. Yakında çıkar kokusu" Dedim ve bahçeye çıktığımızda diğer hyunglarımın falan yanına gittik
"2 dakikaya zil çalıcak zaten ne biçim bir fantaziniz varda her tenefüs buraya geliyorsunuz. Valla ben üşeniyorum" ~Felix "sen anandan doğarken üşenmişsin felix" ~Changbin "demeyin öyle be ne yapa bilirim dokuz buçuk aylık doğduysam?" Dedim ve jisung un yanına geçip oturdum.
"jisung, nasıl lan yeni yavuklum?" "yani iyi kaslı bir şeye benziyor" "tabi oğlum kolu çok rahat. Şimdi gidip tekrar yatıcam. Bayada yakışıklı he" ~felix
Changbin gözlerinden ateş saçan chanı tutu ve yanına oturtarak kulağına "sakin ol chan hyung. her zamanki lix, takmamaya çalış lütfen." "ne yapayım changbin, ben ona böylesine aşıkken onu başka birinin kollarında görmekten bıktım artık." Dedi bıkkın bir tonda.
"biliyorum hyung ama sakin ol. Felixi biliyorsun, max 2 gün sonra emin olki ayrılır" "o adamın felix dokunmasına izin vermem, bununda biliyorsundur umarım. İster seve seve, ister sike sike"
Dedi ve bir anda kalkıp gitti chan. Chanın ani haraketiyle herkez ona dönerken changbin "bu gün sanırım biraz agrasif, bence dokunmayalım" "evet bende sordum ama beni geçiştirdi. sebebini bilen yokmu hiç" ~feilix Herkezden olumsuz sesler çıktığında zilinde çalmasıyla sınıfa çıktılar. Sınıfa girer girmez ilk başta chanın yanına gitti felix
"hyung ne oldu lütfen anlatırmısın?" Dedi kafası masaya dayalı uyuyan chanın saçlarını okşayarak. Chan felixsin ellerini saçında hisseder hissetmez vicudundaki tüm sinir adeta bir kuş gibi uçup gitmişti. Ama onun ellerini çekmemesi için kafasını kaldırmadan konuştu " bir şeyim yok lixie"
"hyung eminmisin. Hadi ama benden saklamamalısın. sana her zaman destek olacağım hyung, Sen her zaman bana destek oldun." Dedi ve chanın kafasını çenesinden tutarak kaldırıp yüzüne hizalamak için kendisinde biraz eğildi. Chan onun ellerini çenesinde hisediğinde kalbi duracakmış gibi çarpmaya başlamıştı bile. Chan sert bir şekilde yutkunarak "biliyorum lixim. Ama ciddende bir şeyim yok. sadece lütfen saçlarımı okşamaya devam et."
Felix kafasını olumlu anlamda sallamış ve ardındanda chanın kendisi için yan tarafa kaymasıyla yanına oturmuştu. Chan gözlerini kapatarak tekrar kafasını elleri arasına aldı ve felixsin elini saçlarına koymasını bekledi. Çok geçmedende felix ellerini chanın sarı kıvırcık saçlarına atmış, ve narin bir şekilde oynamaya başlamıştı. Bir süre sonra hocanın gelmesiyle bile ayağa kalkmayan ikili aynı şekilde durmaya devam etmişti.
Chan bir süre sonra saçındaki elin haraketsizleştiğini hissederek kafasını kaldırdı ve karşısında uyuya kalmış 1 adet felix le karşılaştı. Felixsin her hali masumdu ama chan, onu uyurken adeta bir melekmişcesine seviyordu. Chan onu ne kadardır izlediğinden haberi yoktu. Sadece felixdi onun hayatı şuan.
Elini kaldırdı ve felixsin çillerin dokunmak istedi ama bunu yapacak kadar cesaret bulamadı kendine.' Ya uyanırsa,ya yanlış anlarsa beni' diyerek vaz geçmişti. Chan tamı tamına felixi 3 yıldır seviyordu ve bu sevgisi her zamanki gibi 1 gram bile eksilmemişti. Her zaman onu bir bebek gibi görmüş, bir çiçek gibi yapraklarını koparan olmasın diye saklamıştı onu, bazen kendinden bile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
