Kasalanan Bang Mahalin Kita ? ON-HOLD || EDITING

Chapter 22

[A/N: Ngayon ko uli iaupdate tong story na to :D Yieehh! Namiss ko eh! Ang tagal na kase, Tas ngayong Grade 10 na ako mas lalong naging busy *Kunyare* Hahahar :D So ngayon eto na! Love you guys! :*]

Ellaine's POV

*Monday Morning*

This is the day! This is it :D Haharapin ko na silang lahat ngayon, Kaylangan kong maging matatag para sa sarili ko. Dapat Happy-Go-Lucky lang ako. Bawal ang maging malungkot! Bawal ang mahina! Kaya dapat Go go go lang ako! AJA! :D

Pagpasok ko palang sa loob ng school, tinginan na lahat sakin ang mga estudyante. Tss Hindi na nagbago ang mga estudyante dito. Makatingin wagas :/ Ok! Bawal ang masungit ngayon, Kk Ellaine ? OK. Kaya mo to! Wag mong pansinin ang mga matang nakatingin sayo.

Patuloy lang akong naglalakad papunta sa classroom ko, ngunit patuloy parin ang mga matang nakatingin sakin. Tusukin ko mga mata nyo eh! :/ Tf! Chill lang dapat! 

"Diba sya si Ellaine Cayetano ?"

"Oo sya nga. Kawawa naman sya. Bestfriend nya pa. Tsk Tsk."

Wag mo na lang pansinin ang mga pinagsasabi ng mga taong mukhang palaka sa tabi tabi! Wala silang alam. Wala silang alam sa pinagdaanan mo. Wala silang alam :/ Nasa harapan na ako ng classroom namin. Akala ko ba kaya ko na silang harapin ? Bakit ganito ? Hayyy. Ang hirap pala. Pero kakayanin ko, para sa sarili ko diba ? Kk Ellaine. Kayo mo to! :D

Huminga ako ng malalim at binuksan ang pintuan at patuloy na naglakad papunta sa upuan ko. Lahat sila napatigil sa kanilang mga ginagawa,at napatingin sa akin. Tumingin lang ako sa kanila at ngumiti na para bang walang nangyare. Mukha naman silang nagulat sa inasal ko, dahil mukha namang alam nila ang nangyare sakin pero hindi ang totoong storya ng pagkamatay ng puso ko dahil sa letseng pagibig na yan.

Parang nag-aalanganin pa silang kausapin ako pero hindi na ako magtataka. Napatingin ako sa upuan nila Marc at Maydilyn, nakatingin lang sila sakin at walang sinasabi. Hindi ko pa kayang ngitian sila, kase masakit pa. TF! Nagtitiis lang ako, pero alam ko sa sarili kong nasasaktan ako. Ngayon pang nakikita kong silang magkasama. Tf! Parang pinapatay nila ako! Double dead na ako. Tama na please. :(

Baby baby baby ohhh~ Baby baby baby nooo~ like baby baby baby ohh~ i thought your always be mine! mine~

What the ?!! Justin bieber ?! The Heck Men!

"Sorry Guys. Tumatawag Bebe ko."

"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"

"What the heck Edmon!? Justin Bieber ?!"

"So gay! Hahahahaha~"

Kk, Medyo nawala ang tensyon dun. Haayy! Buti nalang talaga at may tumawag kay Edmon. Tsk, Gay. Umayos na ako sa pagkakaupo, at tumingin sa labas ng bintana. Ako lang ba ang may problema ? Hayy. Common sense Ellaine! Syempre hindi lang ikaw. Tanga ka na nga sa pag ibig, tanga ka pa magtanong. Tsk! :/ Mas lalo mong pinapatanga ang sarili mo be. Tsk.

Bakit nga ba ako nagkaganito ? Bakit ba ako nasaktan ng sobra dahil sa kanya ? Hayy. 

[A/N: Flashback sana, pero next time na lang :D Hahar! May bigla akong naisip ehh! lol.]

Maydilyn's POV

Pagkauwe namin galing Batangas nagbago na ang lahat. Hindi ko lubos na maisip na, nagawa ko yun. Nagplano pa ako nun na gagawen kong lahat para madevelope si Marc kay Ellaine. Pero anong ginawa ko ? Shet! Kasalanan ko tong lahat! Alam ko namang mahal na ni Ellaine si Marc nung una palang pero anong ginawa ? Inagaw ko si Marc mula sa bestfriend ko. TF!

Pero anong magagawa ko ? Mahal ko rin si Marc. Sana naman maintindihan nya ang nararamdaman ko, pero sya naman ang nauna kay Marc diba. Ako lang tong kontrabida sakanilang dalawa. Argghhh!! Puro nalang Pero Pero :/ Shet! Ano ba kaseng tong nagawa ko ? Gustong mag isip ng matino.

*Monday Morning*

Pagkagising ko palang ng umaga, bigla na akong kinabahan.Ewan ko ba, parang mayroong hindi magandang mangyayare ngayong araw na to. Hindi naman siguro ako maaaksidente diba ? Hayy! Napaparanoid na ako kakaisip. Hayaan ko  nalang baka dahil lang sa pagpupuyat ko ito. Sana nga. Walang mangyareng hindi maganda ngayong araw na to.

Pagkatapos kong maligo, nasa baba na agad si Marc hinihintay ako. Yah! Kami na ni Marc :D Pagkauwe namin galing batangas kami na pero mayroong hindi magandang nangyare that time. Basta long long long story. Nagtapat sya akin nun, at hanggang ngayon kinikilig parin ako at nasasaktan. Hayy! Dapat kalimutan ko na ang pangyayaring iyon, pero hindi ang pagtatapat sakin ni Marc ng kanyang pagtingin sakin. :D at umamin rin ako sa kanya na mayroon rin akong gusto sa kanya. Alam kong may masasaktan nun, pero hindi ko na kayang pigilan ang damdamin ko para sa kanya.

Pagkapasok palang namin sa campus, tinginan nanaman samin~... sakin ang mga estudyante. Dapat masanay na ako sa mga tingin nila. 

"Wag mo nalang silang pansinin."

Bulong sakin ni Marc, Yeah Madilyn Wag mo nalang silang pansinin. Buhay mo to, Wala silang pakialam kahit anong desisyon ang gawin mo. Ngumiti nalang ako kay Marc at hinigpitan ang hawak sa kamay nya. Kaya ko to! Kaya namin to!

Dumiretso na kami sa classroom, at hinintay ang teacher namin. Nakatingin lang ako sa mga classmate ko habang naghihintay ng biglang nagsalita si Marc.

"Are you ok ?"

"Yah, Im good." Ngumiti ako sa kanya at nagmasidmasid ulit. Nandito nanaman yung kabang nararamdaman ko. Hindi ko nanaman maipaliwanag ang kabang nasa dibdib ko. Biglang hinawakan ni Marc ang kamay ko at ngumiti. Isang ngiti nya lang, buo na ang araw ko. Gusto ko na talaga sya. No~ Mahal ko na talaga sya.

Biglang napatigil ang mga classmate ko at nakatingin sa bagong dating. Akala ko ang teacher na namin ngunit si Ellaine pala ang bagong dating. Mas lalong lumakas ang kaba ko ng makita ko sya, napatingin naman ako kay Marc na nakatingin rin kay Ellaine. Yung mga tingin na yun, Ibang iba. Pero hindi naman pwede iyon.

Pagkarating nya sa upuan nya, tumingin sya sa mga classmate namin na mukhang nagulat talaga sa pagdating nya. Mas lalo naman akong nagulat ng bigla syang ngumiti amin~.. i mean sa mga classmate namin. Nasa gilid kase kami ni Marc at hindi pa tumitingin dito. Hayy!

Hindi naba sya nasasaktan ? Wala naba sa kanya yun ? Bat nakakangiti na sya ng ganyan ? Hindi naba nya mahal si Marc ? Sana nga. Pero tanga kaba Madilyn ?! Meron bang taong isang linggo lang ang nakalipas nakalimutan nya na agad ang pagmamahal nya sa isang tao ?! Tanga ka Madilyn :/ Tumingin sya aming dalawa ni Marc ngunit hindi sya ngumiti. Ni isang emosyon sa kanyang mga mata, wala akong nakita. Blanko lang ang mukha. At bakit naman nya kami ngingitian, kami nga ang dahilan kung bakit sya nasasaktan ngayon. :/

Nang matapos ang klase sya ang pinaka unang lumabas ng classroom, siguro ayaw nya kaming makasabay. Hayy! Medyo namimiss ko ang bestfriend ko. :( Too bad hindi ko na sya pwedeng tawaging bestfriend ngayon. Dahil sa isang malaking pagkakamali na aking nagawa. *sigh* 

Sana dumating na ang araw na mapatawad nya na ako.