11.bölüm

5K 219 3
                                    

Kalktık tam çıkıcakken

"Kuzey?" Diye bir ses geldi arkamı döndüm bu Defne'ydi

Defne'den
Uyandım yatağımdaydım kalktım odadan çıktım aşağıya indim bizimkiler buradaydı merdivenlerden

"Kuzey?" Dedim herkes bize baktı

"Güzelim"dedi

"Sen neden kalktın yatsaydın"

"Evet kızım dinlenseydin biraz" dedi biyo annem

"Yok iyiyim ben" dedim merdivenlerden indim yanlarına gittim

"Ama güzelim cidden bak hadi odana git"

"Ama Kuzey"

"Aması falan yok Defne hadi" dedi benle birlikte yukarı çıkarttı

"Hadi görüşürüz güzelim " dedi

"Kuzey dur!"

"Efendim "

"Abilerimin bakışlarını farketmedim değil birşey derlerse aldırma tamam mı?"

"Tamam güzelim sen merak etme yat dinlen "

"Peki" dedim o aşağıya indi ben odaya geçtim ve uykuya daldım

*******

Sabah başımda felaket bir ağrıyla uyandım zaten her yerim acıyordu yatakta oturur pozisyona geldim kapı çalındı

"Gir" dedim içeri Berat girdi

"Kahvaltı hazır "

"Şey ben gelemeyicem"

" Neden?" Diye sordu

"Halim Berat, başım ağrıyor her yanım acıyor"

"Şey peki " dedi döndü arkasını giderken durdu tekrar bana döndü

"Şey seninle birşey konuşabilir miyim?" Dedi

"Tabii ki" dedim bana doğru bir adım attı

"Şey... Ben özür dilerim ben hep bir ablam olsun istemiştim özür dilerim eğer sende beni affedersen yani affetmemekte haklısın ama kardeşin olmak isterim"

"Berat." Dedim kollarımı iki yana açarak gelip sarıldı

"Ben seni affettim sen de haklısın ablan olarak bildiğin biri aksine başkası var şuan yanında"

"O kız çok kötü biriydi abla "

"Ne? Sana birşey mi yaptı yoksa?"

"Evet yaptı benli hep dalga geçerdi küçümserdi bir keresinde beni karanlık bir odaya kilitlemişti sana böyle davranmamın sebebi bu sende onun gibi misin diye"

"Berat sakın beni onla kıyaslama ben seni hep koruyucam " dedi saçını okşarken sonra ayrıldık

"Ben söyleyeyim o zaman gelmiyeceğini"

"Hayır kardeşimle kahvaltı yapmak isterim " dedim ve ayağa kalkmaya çalıştım am tabi bu yaralarla olmuyordu Berat kalkmam için yardım etti. Aşağıya kadar hiç elimi bırakmadı düşücem diye

Hiç kimse konuşmuyordu biyo babamın kalkmasıyla herkes kahvaltı masasına oturdu ve yemeye başladı

"Şey benim bugün çıkmam gerekiyor" dedim

Mafya Kız (Gerçek Ailem)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin