Mafya Kız (Gerçek Ailem)

15.bölüm

Arka bahçe kapısı açıktı oraya geçtim abimler ve kardeşlerim Kuzey'le konuşuyordu

Dudağı patlamıştı sonra Çınar abim yumruk attı ben koşarak yanlarına gittim

"Kuzey! Kuzey iyi misin?"

"Aahh iyiyim güzelim"

"Bak hala güzelim diyor" dedi Poyraz

Çınar abime döndüm

"Ya abi ne yapıyorsunuz delirdiniz mi!?"

Kuzey kaldırdım yani şöyle bi baktım kaşla göz arası hangi ara dövdünüz be

"Ya size inanamıyorum ya!" Kuzeyi alıp içeri geçtim

Koltuğa oturdu bende pansuman yapıyordum abiler içeri geçti onlarda oturdu

Sonra ben odama çıktım üstümü değiştirdim aşağıya indiğimde Kuzey koltuğa sinmiş oturuyordu abiler öldürücü bakışlar atıyordu

Kuzeyi de aldım çıkacakken Çınar abim seslendi

"Defne nereye?"

"Bizimkilerin yanına gidicem"

"Defne bir gelir misin?" Dedi Poyraz

"Seninle birşey konuşmamı lazım" dedi Eymen

"Yarın konuşuruz" dedim bir adım atmıştım ki

"Defne biz artık geçiştirmek istemiyoruz bu yüzden hepimiz birlikte konuşucaz"

"Kuzey sen dışarıda bekle hemen geliyorum" dedim Kuzey çıktı bende karşılarına oturdum

"Bak Defne sana yaptıklarımız için özür dileriz çok kötü davrandık" dedi Poyraz

"Yani şöyleki" dedi Eymen ve Erdem'i dirseyiyle dürttü

"Yani bizi affeder misin?" Dedi Erdem

"Lütfen"diye ekledi Bora

"Lütfen bizi affet Defne yani çıldırıcam artık Çınar abime abi diyorsun bu benim sinirimi bozuyo ya" dedi Bora

Çınar abim ensesine şamarı çaktı

"Kıskanma lan" dedi

"Affettin mi abla?" Dedi Eymen abla demişti

Ayaz yanıma oturdu kulağıma fısıldadı

"Hadi affet be daha fazla ağlamasınlar lütfen kardeşim " dedi ve sıkıca sarıldı

Bende onları kızdırmak için ona sarıldım ve kafamı kaldırıp yüzüne baktım

"Tamam abicim sen nasıl istersen" onlara bir bakış attım kıskançlıktan kuduruyorlardı abicim derken baskı yapmıştım

Ayaz bi şaşırdı ne yapması gerektiğini bilemedi öylece durdu sonra kendine geldi daha sıkı bir şekilde sarıldı

"Birtanem canım kardeşim abicim diyen ağzına kurban senin" dedi yani birazdan kıskançlıktan patlıyacaklardı o derece bakıyorlardı bende ayağa kalktım

Aslında Poyraz'a çok kızgındım ama affede bilirim sonra acısını çıkartırım

Gidip sarıldım

"Ee abim o kadar özür diledin neden konuşmuyorsun?" Diye sordum yanı o kadar şaşırdı ki ban ayrıldıktan sonra boş boş bakmaya başladı tam Eymen ve Erdem'in yanına gidiyordum ki bileğimi tutup kendine çekti ve sıkıca sarıldı

"Abim mi dedin sen bana?"

"Evet" daha sıkı sarıldı Eymen ve Erdem ayağa kalktı

"Ya abi birazda bize bırak" dedi Eymen

"Ablam"dedi Erdem ve onlara da sarıldım

"Bora abim" dedim Bora ayağa kalktı onlarda sarıldım ve

"Çınar abi ben gelemeye bilirim ama kahvaltıya yetişicem" dedim

Ve koşarak çıktım arkamdan

"Hele bi gelme eve hele bi sabah gel bitiririm seni Defneeee"diye bağırdı

"Eee ne oldu" diye sordu Kuzey

"Özür dilediler bende affettim" dedim grup evine gittik Azra yemek yapmış yiyorlardı

Bizde oturduk yedik sonra ben odama çıktım pansuman yapmam gerekiyordu

Sonra kapı tıklatıldı

"Gel!" Dedim Kuzey gelmişti

"Güzelim ne yapıyorsun?"

"Yarama pansuman yapmam gerekiyor"

"Ben yapıyım mı?"

"Yok gerek yo-" demeye kalmadan pansuman yapmaya başladı bitirdikten sonra yatağa benim karşıma oturdu

"Defne seninle birşey konuşabilir miyim?"

"Evet Kuzey birşey mi oldu?"

"Şey...Defne"

"Ney Kuzey"

"Şey... Defne ben seni seviyorum benimle çıkar mısın" dedi tek nefeste

"Kuzey"

"Biliyodum işte tamam Defne seni anlıyorum üzgünüm gideyim ben" dedi ve ayağa kalktı elini tuttum

"Kuzey otur bi daha birşey demedim"

"Ne diyeceğini biliyorum" dedi

" Ne diyicekmişim"

"Hayır"

"Evet"

"Bak işte beni onayladın"

"Evet Kuzey seninle çıkarım"

"Tamam... Ne!?"

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten Kuzey" çocuk gibi sevinmişti beni kucağına aldı ve döndürmeye başladı

"Seni seviyorum Defne Keskin seni seviyorum!!!" Diye bağırdı

"Sus Kuzey bağırma duyucaklar"

"Duyarlarsa duysunlar banane"

"Kuzey!"

"Sen de beni seviyon mu?" Tam bir çocuk gibi sormuştu

"Seviyorum"

"Duyamadım

"Seviyorum!"

"Duyamıyorum"

"Seni seviyorum Kuzey Kutay!!!"

"Oooooooooo" diye bir ses geldi bizimkiler kapıda ellerinde telefonlarla bizi çekiyorlardı

"Silin onları!"

"Hayır" hepsi aynı anda konuşmuştu

"hem ilerideki çocuklarımıza izletiriz"

"Oooo Kuzey bey şimdi den geleceği düşünüyor" dedi Berk

Bizimkileri gönderdikten sonra Kuzeyle beraber uyuduk