MERMAN~TAEKOOK 🧜‍♂️

15🧜‍♂️

Vücudum şimdi travma yaratan silah sesleriyle titriyordu.Battaniyenin altından çıkmak istemedim, sanki odaya silah sıkılmış gibi sesler geliyordu.Çok yüksekti, çok. Beni öldüreceğini düşündüğüm yüksek seslere katlanacağım daha önce hiç aklıma gelmemişti..

Dışarıda bir savaş varmış gibi hissettiğimde kapı çarpılarak açılmış çılgın ayak sesleri odayı doldurmuştu.Artık Taehyung'tan başka birisi olmasından korkuyordum.Bu zamana kadar başkalarının bana nasıl eziyet ettiğini, ondan daha kötü olduklarını onun sayesinde çok iyi anlamıştım.İnsanlara olan nefretim artmıştı, en önemlisi de korkum.Ama Taehyung farklıydı.

"Peri!" dedi korkuyla üzerimdeki örtüyü çekerek.Elimde tuttuğum battaniye beni terk ederken, boynunda makineli tüfek asılı halde ayakta durduğunu gördüm.Benden habersiz titreyen elim elini tuttuğunda hızla belime sarıldı ve yatağa doğru biraz eğildi.

Bu ani hareket kalbimi sakinleştirmek yerine daha da çılgına çevirmişti.

"İyisin.." diye mırıldandı dudakları kulağıma dokunduğunda.

Konuşmak için dudaklarımı açmak istedim ama pencere camları kurşunlarla parçalanıp etrafa dağıldı.O anda çığlık attım. İstemsizce Taehyung için korkuyordum. Ayakta durduğu için yaralanır mı diye endişelendim. Onu kendime çektiğimde yatakta üstümdeydi şimdi.Görünüşe göre bu beni kurşundan daha çok öldürecekti.

Benden farklı olarak soğukkanlılığını kaybetmeden hızla ayağa kalkıp, beni kollarına almış, hızla pencerenin altına eğilip oturmuştuk."Jungkook, fırsat bulduğum anda seni güvendiğim biriyle buradan göndereceğim. O adama sorun çıkarma, o iyi biri," dedi eli yanağıma tırmanırken.

Elim bilinçsizce yanağımdaki eline gitti, o da hemen devam etti o sırada."Denize gitmene izin vermeyi çok isterdim ama yakında denize yerleştirilen tüm bombalar patlayacak. Hızlı olmalıyız. Aksi takdirde bu adadan canlı çıkamayız."

Sözleri karşısında şok oldum. Acaba Jimin başka bir denize taşındı mı? Öyle olması için dua edeceğim.Başına bir şey gelmesini istemiyordum, en çok korktuğum şey buydu.

"Arkadaşım" dedim, "Hâlâ denizde olabilir."

Taehyung'un hızla ayağa kalkıp pencereden ateş etmesiyle sözüm kesildi. Küçük ellerimle hızla kulaklarımı kapattım, gözlerim dolmaya başlamıştı bile.

Taehyung tekrar yanıma oturduğunda, dolu gözlerimden bir yaş süzüldü."Merak etme, ona bir şey olmayacak, arkadaşını senin için koruyacağım." Sözleri oldukça güven vericiydi.

"Onlar kim ki?"
Boğuk sesim karşısında derin bir nefes aldı.Konuşması onun için zor görünüyordu."Devletin hizmetkarları.Bizi yok etmeye geldiler. Liderimizin sonunu getirmek, onu zayıflatmak için önce bizi, sonra denizdeki geleceğin teröristlerini öldürecekler."

Gözlerim anında büyüdü.Bu insanların ne devlet tarafı iyiydi, ne de teröristler.Herkes kendisi için çalışıyordu. Herkes kendisinin büyüğüydü, sanki tek hayat kendilerine aitmiş gibi kolaylıkla başkalarını öldürebilirlerdi.

Ayağa kalkıp odanın ortasına doğru yürürken, "Şimdi bunun hakkında konuşmanın zamanı değil" dedi.Ne yapacağını seyrederken yerden bir tahta parçasını kolaylıkla çıkardığını gördüm.Ben ne olduğunu merak ederken yerde açılan delikten merdivenler aşağıya doğru iniyordu.Tanrım, rüya gibiydi.

"Taehyung,biz sonuçta masumuz..Onlardan yardım istesek belki devlet bize yardım eder. Biz bir tutsakız ya."

Alt dudağını ısırıp endişeyle bana baktı. Bakışlarının altında sakladığı şeyler vardı."Bunu yapamayız." dedi ciddi bir ses tonuyla. Bu şekilde konuştuktan sonra bir şey söylemeye cesaret edemedim ben de.Bakışları karşısında sessiz kaldım sadece.