Optimum Ignis

02 - The Invitation

The next day, I had to go out to buy ingredients para sa lulutuin ko. I wanted to cook later, ngunit dahil nga may kasambahay kami roon ay sinabi ni Lola na sila na daw ang magluluto at huwag na akong mangielam pa. Ngunit, gusto ko talagang magluto kaya gagawin ko na lang iyon para sa sarili ko.

Wearing a tank top and a trouser, I roam around. Nagtaka lang ako dahil hindi kagaya kahapon ay abala ang mga tao ngayon. Most of them ay may ginagawa. Some of men are putting a lamp on each post, and some are cleaning. Para bang ang lahat ng tao ay abala sa pagpapaganda ng lugar na ito. Kahit ang ilang bilihan dito ay kung hindi sarado ay kakaunti lamang ang tinatanggap na mga consumer. Mabuti na lamang ay nakabili ako ng mga kailangan ko at hindi nahirapan. I decided to buy some fruits too so I can eat it as a snack or breakfast in morning.

Hindi naman ako nahirapan sa pagbubuhat ng apat na paper bag, ngunit nang maidagdag ang 1 pang paper bag na may lamang prutas ay nagkaroon ito ng butas kaya naman nahulog at gumulong ang iba. Ibinaba ko muna ang ibang hawak at tsaka pinulot ang mga nahulog. It was 3 apple, mabuti na lamang at hindi inaapakan ng iba.

"Why would a lady carry these many stuff by herself?" I looked up to someone who picked up the last apple.

"Are you perhaps, snow white?" dagdag nya at inaro sa akin ang mansanas.

"No, I'm not," maikli kong sagot. He just chuckles at me at sya mismo ang naglagay ng mansanas na iyon sa paper bag.

"I can do it," maagap kong sabi nang bitbitin nya ang 3 paper bag na dapat ay dadalhin ko.

"It's okay, don't worry," aniya at ngumiti. "I'm Ragel, by the way."

I looked at him fully. His chinky eye smiles along his lips. He brushed his dark gray hair backward when it slightly cover his eyes. He also has a sunglass hung in his polo. Dahil maputi sya ay bumagay ang kulay krema nyang pantaas sa kulay itim nyang pambaba.

"It was nice to meet you, Ragel. But no need to carry these, I can do it. O kaya ay babalikan ko na lamang," ani ko sa lalaking iyon. I know his name but I don't know him yet.

Hindi sya sumagot at bagkos ay tiningnan ang laman ng mga paper bag. He scanned it thoroughly. "I'm guessing you'll cook for lunch, mas mapapabilis ka kung magpapatulong ka."

I glanced at my watch. He's correct. Magaalas-onse na.

"Okay lang, kaya ko naman," giit ko sa kanya at kinuha iyong bitbit nyang mga paper bag. Totoo, nahirapan ako, pero nagawan ko ng paraan. Hindi naman sya nagpumilit kaya iniwan ko na rin sya.

May nadaanan pa akong theme park ngunit kahit gustong gusto kong puntahan ay hindi ko pa magawa dahil magluluto pa ako. I can go there tomorrow since I don't have anything to do tomorrow. Pagkarating ko ay agad naman akong nagluto, nakita iyon ni Lola ngunit hindi naman sya umimik. Pagkatapos noon ay muli akong naligo dahil naramdaman ko ang init sa labas.

I can say that the bathroom was so huge just for one person. The floor is made of white marble but the shower area has a wooden touch with transparent glass. I sniff the plant inside and it smells good. I can't recognize what plant is it but it's in blue color. There's also a body wash, shampoo, and conditioner prepared here. Mayroon ding robang nakasabit malapit sa pinto. Overall, it gives a relaxing vibe. Naligo ako at inabot ako ng isang oras doon.