3. Bölüm

72 38 6
                                    

Sanırım herşey eski haline dönüyor.....

Teneffüs zili çaldıktan sonra gözyaşlarıma hakim olamadım yine, bana söylediği şeyler çok can yakıcıydı. Ben ağlarken yine arkadaşlarım yanıma geldi ben o sırada kimseyi takmıyordum onun söyledikleri dışında,ben ağlarken hayatıma girdiğinden beri içine sıçtı diyordum. Çünkü gerçekten sıçmıştı hayatıma ona aşık olduğumdan beri hayatım ağlamakla geçmişti.

Teneffüs bitti ben ağlama duygumu bitirmiş kafamı berilin dizlerinin üstüne koymuştum. Sınıfa yağız girdi ve ırmak dedi ona göz ucuyla bakınca

-" Talya,seni suçladığım için özür dilerim"

bunu ona sevgilisi yani mira söylemiş beni iyi göstermişti ama ben o sözlerini o nöbetçi olduğu günkü kadar sevinmemiştim hatta hiç sevinmemiştim tam tersine ağlama duygusu yine gelmişti.

-"Saol ya çok iyi geldi"

Tabii ki iyi gelmemişti alay ediyordum onla yağız şaşkın bakışlarını attıktan sonra gitti 7. yani son dersede girdiğimiz zaman benim kafam hâlâ arkadaşımın omzunun üzerindeydi ve o ağlama duyguları peşimi bırakmıyordu ama ben direnip ağlamamaya çalışıyordum.

Başarıyordumda ağlamasamda üzgündüm ben edanın kimseye söylemeyeceğini düşünürken o yağıza söylemişti. Benim bu ruh halim bidaha eskisi gibi olmayacaktı ve o benim ona eskiden aşık olduğumu bilmeyecekti. Bende onu kafaya takmayacaktım tabii başarabilirsem.

Hergün yağızı düşünüyordum acaba sevgili olsaydık şuanki sevgilisi gibi tasarım dersinde yanımda otururmuydu acaba miraya yazdığı aşk kağıtlarını bana da yazarmıydı, bana da güneş güzele vururmuş dermiydi,banada güneş vursaydı perdeyi çekermiydi,acaba beni severmiydi.....
Cuma günü beden dersinde basketbol maçı yaptık ama ben oynamadım daha doğrusu hoca beni oynatmadı. Mira gözlüğünü çıkarıp gidince gözlüğünü yağız aldı eline. Sevgilisinin gözlüğünü
kendi elleriyle tutuyordu.

Bunu bu kadar kafaya takmamalıydım. Ama takmıştım sanırım kafamı sikiyim ya gerçekten,beynim kalbime soruyordu onu istiyormusun diye kalbim heyecandan çarpmaya başlıyordu yani o da benim gibi istiyordu ama beynim benimle aynı fikirde değildi saçmalama derslerine odaklan diyordu ona da hak veriyordum tabii ama kalp ne isterse o olurmuş,ama benim kalbimin istediği şey olmuyordu.

Onu düşündükçe kalbim burkuluyor gözyaşlarım akmak istiyordu. Bazen onlara izin veriyordum bazende onlara meydan okuyordum. Bazende kazanıyordum bu güzel bişeydi. Bugünler böyle devam etti......

Nasılsıniz görüşmeyeli

Bölümle ilgili görüşlerinizi buraya👉

Hayaldikimizden sevgilerleee❤️

İçimdeki Karanlık | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin