•Białoruś?!•

103 3 7
                                    

Pov T/i
To była moja własna siostra,nie wierzę..tyle ile mogłam spojrzałam na jej niebieskie oczy i widziałam w nich łzy które powoli lecą po jej policzkach nie wiedziałam czemu płacze przecież koszmar się skończył,przecież jesteśmy teraz wolni nagle usłyszałam że kilka kroków podchodzi do mnie i siostry-Co się stało?-krzyknął jeden głos poznałam w nim Rosję, kolejny głoś należał do Litwy,nie wiedziałam co się ze mną stanie zabiją mnie?-T/n zabijała ojca-wyszeptała Białoruś dalej patrząc na mnie a ja tylko mogłam patrzeć w podłogę którą miałam przed oczami-Słucham?! Niech ktoś sprawci biura ojca!-krzyknął Rosja,po chwili usłyszałam głoś Gruzji-Tak nasz ojciec nie żyje...-rzekła z ponurym głosem a Rosja spojrzał na mnie z groźnym wzrokiem i następnie podbiegł potem pochnął Białoruś przez to trafiła na ścianę a on złapał mnie ża ubrania i przybliżył moją twarz do jego widziałam w jego oczach złość dlaczego? A no tak przecież Rosja był ulubionym synkiem ojca-Dlaczego to zrobiłaś!?-rzekł patrząc na mnie jakby chciał mnie zabić a ja tylko spokojnym odpowiedziałam-Bo przez niego my cierpieliśmy i inne narody-gdy to powiedziałam Rosja krzyknął-To nie prawda! Ojciec robił wszystko dla naszego dobra!-gdy to powiedziałam zaśmiałam się głośno powodując niepokój na twarzy Rosji i innych-Napewno? Robił obozy w których bardzo bardzo bardzo dużo osób zmarło w zimnie...-ostatnią część powiedziałam poważnie,a on tylko mnie puścił i tylko powiedział-Niech ktoś zadzwoni po karetkę-i następnie odszedł a ja tylko gdy stanęłam poczułam że dużo osób mnie przytulił o gdy spojrzałam na nich okazało się że to byli Białoruś,Gruzja,Litwa i inni-Wiem że był zły ale dla nas był dobry nie musiałaś go od razu zabijać!-powiedziała Białoruś,a ja tylko patrzyłam na nich bez emocji.

Czerwona plama na czarnej kartce-countryhumans x readerOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz